Στα 1900-1901 εκδίδονται οι ρηξικέλευθες Λογικές έρευνες, έργο με το οποίο ο Έντμουντ Χούσσερλ (Edmund Husserl, 1859-1938) εγκαινιάζει τη φαινομενολογία, ένα από τα σπουδαιότερα και επιδραστικότερα φιλοσοφικά ρεύματα του εικοστού αιώνα.

Στην τρίτη Λογική έρευνα, με τίτλο «Για τη θεωρία των όλων και των μερών», που δημοσιεύεται εδώ για πρώτη φορά στα ελληνικά, ο Χούσσερλ αναπτύσσει τη θεωρία του για το όλον, τα μέρη, και τις μεταξύ τους σχέσεις.

Επειδή ο Χούσσερλ θεωρεί ότι αυτή η «μερολογική» θεωρία αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη της ιδέας του φαινομενολογικού «a priori», τη συστήνει ως το καλύτερο αφετηριακό σημείο εισόδου στη φαινομενολογική σκέψη.

Πρόκειται πράγματι για μια μελέτη-κλειδί για την κατανόηση συνολικά των φαινομενολογικών αναλύσεων της δομής της συνείδησης και των «αποβλεπτικών» αντικειμένων της, την οποία μεταφράζει, παρουσιάζει και σχολιάζει με σχολαστικότητα, ευρυμάθεια και οξύνοια η Φωτεινή Βασιλείου, μελετήτρια της φαινομενολογίας και ειδικά του Χούσσερλ, αναδεικνύοντας τη σχέση της με το συνολικό έργο του φιλοσόφου.