«Το πρώτο μέρος... αφορά στο εθνικό και πολιτικό γίγνεσθαι του Δεσποτάτου τού Μυστρά-Μορέως, των απαρχών τού Ελληνικού Κράτους, εδραζομένου στη λαϊκή αυτοπεποίθηση, η οποία συνδέεται με την πνευματική πρωτοπορία τού τόπου (που συνέβαλε στην Ευρωπαϊκή Αναγέννηση) και την πολιτική ηγεσία του∙ μια διηνεκής αντίσταση, είτε ως ελευθερία εν προόδω στα χρόνια τής κρατικής αυτονομίας τού Μυστρά, είτε στο καθεστώς τής δουλείας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, που οδήγησε στην ανώτατη έκφρασή της, την Επανάσταση του 1821· από τη μιαν άκρη τού νεοελληνικού πολιτικού χρόνου, το Δεσποτάτο τού Μυστρά-Μορέως, «ολίγο φως και μακρινό σε μέγα σκότος κι έρμο», όπως φαίνεται από το διάβα των αιώνων τής σκλαβιάς, και από την άλλη η συνέχειά του, το 1821, η επαναστατική πράξη-έκρηξη της γενικής θέλησης (volonté générale) του ελληνικού λαού, «δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά, κι ελεύθεροι να μείνουν» [Οι στίχοι από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Δ. Σολωμού]. Η ερμηνευτική μου προσπάθεια στηρίζεται στη μεθοδολογία, που εκκινεί από τις δομές των αιώνων, τη μεγάλη διάρκεια, τις «σταθερές» της και την πνευματική της συνέπεια, ώστε να υπάρξει η εποπτεία τού ιστορικού χρόνου για τη θέαση του όλου και την πυκνή ιστοριογραφική αφήγηση... Με την παράθεση αξιόπιστων ιστορικών πηγών εμβαθύναμε περαιτέρω σε παλαιότερες επεξεργασίες μεγάλων ιστοριογράφων και προσπαθήσαμε να συμβάλουμε σε μια νέα σύνθεση...το δεύτερο μέρος αφορά σε προτάσεις εκδηλώσεων, που έχουν σχέση με το αναγεννησιακό πνεύμα τού Δεσποτάτου και σε αυτές που αναφέρονται, ως συνέχεια, στην τεράστια συμβολή τής Μάνης-από το 1463- και ευρύτερα της Λακωνίας και της Πελοποννήσου στους αγώνες τού ελληνικού λαού, οι οποίοι κορυφώνονται με την Επανάσταση του 1821, για την απόκτηση της εθνικής του ανεξαρτησίας. Οι προτάσεις περιλαμβάνουν εκδηλώσεις λόγου και τέχνης, παραδοσιακές, ψηφιακές, ερευνητικές, αναπτυξιακές. Από το ιστορικό πνεύμα τού τόπου να «φωτίσουμε» έναν άλλο «τόπο» τού πνεύματος, που θα έχει στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον... Ευχαριστούμε την κυρία Ερριέττη Εγγονόπουλου, κόρη του μεγάλου μας ζωγράφου και ποιητή, Νίκου Εγγονόπουλου, για την ευγενική παραχώρηση του έργου τού εξωφύλλου...»