Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται ένα από τα κορυφαία ζητήματα της ιστορίας της φιλοσοφίας του δικαίου. Στόχος είναι μιας πλήρης παρουσίαση των θεωριών γύρω από το «μυστικό» του φυσικού δικαίου και την θέση του ανθρωπίνου προσώπου μέσα σ’ αυτό, στην κατεύθυνση μιας διπλής οριοθέτησης, αφενός απέναντι στην θεωρία του φυσικού δικαίου της νεότερης εποχής και την αντίληψη του προσώπου ως υποκειμένου δικαιωμάτων και αφετέρου απέναντι στις αναβιώσεις του φυσικού δικαίου της εποχής μας και στην φιλελεύθερη επανερμηνεία του κλασικού φυσικού δικαίου.

Ειδικότερα, το έργο διαρθρώνεται σε τέσσερα κεφάλαια με κεντρικές θεματικές την θεωρία του κλασικού φυσικού δικαίου, τη δίκη ως πεδίο της «συγκεκριμένης» δικαιοσύνης, τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο της θωμιστικής θεωρίας του δικαίου και την αναβίωση του φυσικού δικαίου.

Με τρόπο κατανοητό, με λιτή γλώσσα και ξεκάθαρη δομή, το παρόν έργο πραγματεύεται σύνθετα θεωρητικά ζητήματα γύρω από το φυσικό δίκαιο επιτυγχάνοντας, όμως, να αναδείξει την αναγκαιότητά τού, τη διαχρονικότητα των προβληματισμών και το ζήτημα της επιστροφής στο φυσικό δίκαιο και την αναγέννηση της φιλοσοφίας τού στην εποχή μας.