Όταν, αρχομένης της χιλιετίας, ήρχισα την έρευναν περί την εκπόνησιν της επί διδακτωρεία εναισίμου διατριβής μου διεπίστωσα, ενωρίτατα, το βιβλιογραφικόν και εν γένει ερευνητικόν κενόν, το οποίον υπήρχεν επί θεμάτων σχετιζομένων εις το ποινικόν ρωμαϊκόν δίκαιον. Τη εξαιρέσει του μνημειώδους συστήματος του Θεοδώρου Μόμμσεν περί το ποινικόν ρωμαϊκόν δίκαιον, ουδεμία άλλη πλήρης σχετική εργασία καλύπτουσα όλον το εύρος του περί ου ο λόγος αντικειμένου υφίστατο, ενώ τα όσα έκτοτε εγράφησαν ανεφέρεντο εις εξειδικευμένα αντικείμενα ή συγκεκριμένας εκφάνσεις αυτού. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)