Freire Paulo
Ο Paulo Freire γεν­νή­θη­κε τον Σε­πτέμ­βρη του 1921 στο Ρε­σί­φε της Βρα­ζι­λί­ας. Η παι­δι­κή του ηλι­κία και η κοι­νω­νι­κή του ζωή πε­ρι­στρέ­φο­νται γύ­ρω απ το παι­χνί­δι και κυ­ρί­ως το πο­δό­σφαι­ρο. Σε αυτή την ηλι­κία έπαι­ζε με τα υπό­λοι­πα φτω­χά παι­διά της γει­το­νι­άς του και όταν ενη­λι­κι­ώ­θη­κε, απο­φά­σι­σε να αφι­ε­ρώ­σει τη ζωή του στη βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών της ζω­ής των φτω­χών. Το 1943 ο Freire γρά­φτη­κε στη Νο­μι­κή Σχο­λή στο Πα­νε­πι­στή­μιο του Recife. Σπού­δα­σε επί­σης φι­λο­σο­φία. Αρ­γό­τε­ρα ερ­γά­στη­κε ως κα­θη­γη­τής σε σχο­λεία της δευ­τε­ρο­βάθ­μι­ας εκ­παί­δευ­σης. Το 1944 πα­ντρεύ­τη­κε την Elza Maia Costa De Oliveira κι έκα­ναν πέ­ντε παι­διά. Το 1961 δι­ο­ρί­στη­κε δι­ευ­θυ­ντής του τμή­μα­τος Πο­λι­τι­σμι­κής Επέ­κτα­σης του Πα­νε­πι­στη­μίου του Recife. Το 1967 δη­μο­σί­ευ­σε το πρώ­το του βι­βλίο στη Βρα­ζι­λία με τίτ­λο «Educação como Prática de Liberdade». Το πιο δι­ά­ση­μο βι­βλίο του είναι η «Παι­δα­γω­γι­κή των Κα­τα­πι­ε­σμέ­νων» που δη­μο­σι­εύ­τη­κε στην αγ­γλι­κή το 1970 και στα ισπα­νι­κά. Το 1986 η σύ­ζυ­γός του Elza πέ­θα­νε και ο Freire έπε­σε σε βα­ρύ πέν­θος για πο­λύ και­ρό. Αρ­γό­τε­ρα πα­ντρεύ­τη­κε την Maria Araujo. Ο Paulo Freire ήταν μέ­λος του Κέ­ντρου για τη με­λέ­τη της ανά­πτυ­ξης και της κοι­νω­νι­κής αλ­λα­γής και έκτα­κτος κα­θη­γη­τής του Κέ­ντρου Με­λε­τών για την εκ­παί­δευ­ση και την ανά­πτυ­ξη του πα­νε­πι­στη­μίου του Χαρ­βαρντ. Στη Χι­λή είχε τη θέ­ση του Συμ­βού­λου στο Ιν­στι­τού­το Ερευ­νών και Εκ­παί­δευ­σης για την αγρο­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση της UNESCO. Προ­η­γου­μέ­νως ήταν γε­νι­κός γραμ­μα­τέ­ας του Υπουρ­γείου Παι­δεί­ας και γε­νι­κός συ­ντο­νι­στής του Εθνι­κού Προ­γράμ­μα­τος ενά­ντια στον αναλ­φα­βη­τι­σμό των ενη­λί­κων στη Βρα­ζι­λία. Τι­μή­θη­κε με το Δι­ε­θνές Βρα­βείο Ανά­πτυ­ξης «King Bandouin» (1980) και με το «Βρα­βείο Για την Εκ­παί­δευ­ση για την Ειρή­νη» της Unesco (1986). Απε­βί­ω­σε το 1997.