Το παρόν σύγγραμμα έχει ως αντικείμενο την επεξήγηση της ανακριτικής διαδικασίας εν γένει, καθώς και την επίλυση δικονομικών ζητημάτων που δύνανται να ανακύψουν κατά την εφαρμογή του νόμου και των αντικρουόμενων θέσεων της θεωρίας και της νομολογίας.
Χαρακτηριστικό του έργου συνιστά η ξεκάθαρη δομή και η συστηματική διάρθρωση με έμφαση σε ζητήματα της πράξης, καθιστώντας κατανοητά όλα τα στάδια της κύριας ανάκρισης και προσφέροντας απαντήσεις σε καίριους προβληματισμούς που καλείται να αντιμετωπίσει τόσο ο ανακριτής κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, όσο και ο συνήγορος υπεράσπισης των διαδίκων. Το έργο, στη συνοπτική του μορφή, συνιστά καταγραφή γνώσης, μεθοδολογίας και εμπειρίας ως προς τη δικονομική πρακτική και την εφαρμογή των Διεθνών Συμβάσεων και των Οδηγιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, μεταξύ των οποίων της Ευρωπαϊκής Εντολής Έρευνας (Οδ. 2014/41/ΕΕ) και της επιτήρησης του κατηγορουμένου στο εξωτερικό (Απόφαση 2009/829/ΔΕΥ), που τα τελευταία χρόνια συνιστούν βασικό αντικείμενο της ανακριτικής διαδικασίας. Η προσέγγιση όλων των ανωτέρω επιχειρείται, επί τη βάσει της επικρατούσας στη θεωρία και τη νομολογία άποψη, εμπλουτισμένη με σχόλια και προσωπικές παρατηρήσεις του γράφοντος, στις οποίες οδηγήθηκε μέσα από τη βιωματική του εμπειρία ως ανακριτής και των δυσχερειών που κλήθηκε ο ίδιος να αντιμετωπίσει, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, τόσο σε επιστημονικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο.