Ποιος άλλος εγκαλεί το άτομο εκτός από το νόμο; Μα «φυσικά» ο θάνατος, η θνητότητα του υποκειμένου. Η ανάπτυξη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής συγκρότησε ένα υποκείμενο που έχει εσωτερικεύσει το άγχος του προσωπικού θανάτου. Με την εδραίωση της εμπορευματικής κοινωνίας, εδραιώνεται ταυτόχρονα και μια αντίληψη περί της προσωπικής μοναξιάς του θανάτου αλλά και μια κουλτούρα κατά την οποία οι συλλογικοί μύθοι καταρρέουν. Ο θάνατος εκκοσμικεύτηκε μέσα στην υλική παραγωγή και αναπαράγεται με διευρυμένο τρόπο όπως το κεφάλαιο. Ο θάνατος δεν εγγράφεται πια διά μέσου ενός τελετουργικού αποδοχής του, αλλά τον βιώνουμε σαν κάτι που είναι εγγεγραμμένο στο σώμα μας.
[...]
Δεν είναι διόλου τυχαίο το ότι ο καπιταλισμός εδραιώθηκε μέσα από τον θάνατο, μέσα από εθνοκαθάρσεις, γενοκτονίες, αποικιοκρατία, απαρτχάιντ, την ατομική βόμβα, την καταστροφή του φυσικού κόσμου, αλλά και μέσω του μεγαλύτερου «επιτεύγματός» του, του βιομηχανοποιημένου θανάτου στον ναζισμό. Ο καπιταλισμός δεν είναι μόνο ένα σύστημα οικονομικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης αλλά και ένα σύστημα γενικής κοινωνικής πτώχευσης διότι «μοναδικός του στόχος είναι η ταυτολογική συσσώρευση νεκρής εργασίας. Γι’ αυτό είναι δομικά αδιάφορος προς κάθε περιεχόμενο». Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να εμποδιστεί από το να συμπαρασύρει μαζί του, στον τάφο του, ολόκληρη την ανθρωπότητα. – Δ.Χ.

Ο Δημήτρης Χαλάτσης γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1969. Από το 1995 έως το 1997 παρακολούθησε τη Σχολή Ζωγραφικής Γλυπτικής και Θεάτρου του Neuss Düsseldorf (Kulturforum Alte Post) στη Γερμανία. Από το 1997 έως το 2002 σπούδασε Ζωγραφική στην Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Καρλσρούης στη Γερμανία και τη χρονιά 2002–2003 ολοκλήρωσε τις σπουδές ως Meisterschüler στην ίδια Ακαδημία. Το 2001, μαζί με μια ομάδα καλλιτεχνών, ίδρυσε στην Καρλσρούη την γκαλερί καλλιτεχνών Poly Produzentengalerie. Τις χρονιές 2003 και 2006 απέσπασε υποτροφίες από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Καρλσρούης (Graduierten Stipendium des Lades Baden Württenberg και Debütanten Stipendium der Kunst Akademie Karlsruhe). Υπήρξε μέλος της ομάδας Κοινότητα Ανοικοδόμησης (Reconstruction Community) και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Libby Sacer Foundation. Έχει επιμεληθεί και οργανώσει οκτώ εκθέσεις σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ως καλλιτέχνης, έχει κάνει οκτώ ατομικές εκθέσεις (Προπαγάνδα, Crista Fulbier projektraum, Καρλσρούη 2005· Υπνοστάσιο, projektraum Kastanienalle, Βερολίνο 2005· Für den Frieden auf Kaufkasus geklettert, Elaboratorium Karlsruhe 2006· peacewar, Debütanten Ausstellung Kunst Akademie Karlsruhe 2006· Τίποτα/Nothing, Cheap Art Gallery Αθήνα 2008· Contra Natura, Marquise Dance Hall Gallery, Κωνσταντινούπολη 2010· Καταραμένο απόθεμα, Πραξιτέλους 33, Αθήνα 2015· Είναι νεκρός και θα πεθάνει, χώρος των εκδόσεων «Ύψιλον», Αθήνα 2019). Έχει επίσης συμμετάσχει σε πάνω από πενήντα ομαδικές εκθέσεις σε διάφορους χώρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.