Πώς εδραιώνεται κοινωνικά ένα μεταλλουργικό εργοστάσιο στο αγροτικό τοπίο μιας ελληνικής κοινότητας στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες; Μέσα από ποιους κοινωνικούς μηχανισμούς και ποιες κοινωνικές διαδικασίες; Είναι η εκτεταμένη δραστηριότητα της μεταλλευτικής επιχείρησης που οδηγεί κατ’ ανάγκη στη ριζική μεταβολή του κυρίαρχου είδους εργασίας από αγροτικό σε βιομηχανικό; Είναι οι στενοί δεσμοί μεταξύ των κατοίκων της κοινότητας που ωθούν τα άτομα στη βιομηχανία για εργασία; 

Διερευνώντας τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της κοινότητας της Λάρυμνας και του μεταλλουργικού εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ κατά την περίοδο ιδιοκτησίας και διοίκησης του Πρόδρομου - Μποδοσάκη Αθανασιάδη (1953-1979), η μελέτη αναδεικνύει τον καταλυτικό ρόλο της βιομηχανικής εργασίας ως μιας μεταβλητής που δρομολογεί αλλαγές στη ζωή των εργαζομένων. Με την ανάλυση των κοινωνικών δικτύων, όπως αυτά αποτυπώνονται μέσα από το θεσμό της συγγένειας και της εντοπιότητας, παρουσιάζεται η σταδιακή ενσωμάτωση του μεταλλουργικού εργοστασίου στην κοινωνική ζωή των κατοίκων. Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια πρωτότυπη μικρο-κοινωνιολογική μελέτη Οικονομικής και Βιομηχανικής Κοινωνιολογίας, που θέτει για πρώτη φορά στον πυρήνα της ανάλυσής του, τον παράλληλο βηματισμό μιας από τις πιο εμβληματικές βιομηχανίες στην Ελλάδα (ΛΑΡΚΟ) με την πιο κοντινή κοινότητά της, την Λάρυμνα.