Στο βιβλίο αυτό διερευνήθηκε ο ρόλος, αλλά και τα στοιχεία της ενεργητικής ακρόασης και της ενσυναίσθησης, στο πλαίσιο της συμβουλευτικής διαδικασίας. Η έρευνα διεξήχθη μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης από την ελληνική και ξένη βιβλιογραφία και αρθρογραφία. Συγκεκριμένα, εξετάσθηκε η ενεργητική ακρόαση, ως τεχνική, καθώς και αναγκαία παράλληλη προϋπόθεση για την επιτυχή πραγμάτωση της επικοινωνιακής, μα παράλληλα και συναισθηματικής δεξιότητας και υπαρξιακής κατάστασης της ενσυναίσθησης.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου πραγματοποιήθηκε μνεία στις Σχολές Επικοινωνίας, ενώ δεν παραβλέφθηκε η εξέταση της ενεργητικής ακρόασης και της επικοινωνίας σε άμεση συσχέτιση με το περιβάλλον και άλλους παράγοντες. Έγινε αναφορά στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και το ρόλο του πλαισίου και αναλύθηκε η ενεργητική ακρόαση ως τεχνική και προϋπόθεση σε σχέση με τη συμβουλευτική διαδικασία, καθώς και ο ρόλος του συμβούλου ως ενεργού ακροατή. Επίσης, έγινε αναφορά στο ρόλο της εστίασης της προσοχής, της κατανόησης του μηνύματος, της μνήμης, αλλά και στο ρόλο της αξιολόγησης του μηνύματος και της ανταπόκρισης στην όλη διαδικασία.
Στη συνέχεια, προσεγγίστηκε η ενεργητική ακρόαση, στη βάση της συμβουλευτικής διαδικασίας, στην on line μορφή της συμβουλευτικής, αλλά και με βάση τις ικανότητες του συμβούλου. Στο δεύτερο μέρος της παρούσης εργασίας αναλύθηκε η ενσυναίσθηση μέσα από διαφορετικές οπτικές μιας πολυεπίπεδης θεώρησης, τόσο στη βάση των θεωριών της συναισθηματικής νοημοσύνης του Goleman, όσο και σε άμεση συσχέτιση με την Ανθρωπιστική Σχολή του Carl Rogers.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην αμφίδρομη κι αλληλεπιδραστική σχέση που χαρακτηρίζει την ενεργητική ακρόαση και την ενσυναίσθηση, ιδωμένες αμφότερες ως προϋπόθεση και ικανή, αναγκαία συνθήκη η μία της άλλης, στη βάση της συμβουλευτικής διαδικασίας και σχέσης. Επίσης έγινε αναφορά στο μοντέλο του κύκλου της ενσυναίσθησης Barret-Lennard.
Τέλος, διερευνήθηκε η ενσυναίσθηση, όπως αυτή προβάλλει μέσα από τη θεώρηση του Yalom, ο οποίος μέσα απ’ την έννοια της «εύστοχης ενσυναίσθησης» δίνει περαιτέρω ώθηση στη σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου, στο πλαίσιο της συμβουλευτικής-θεραπευτικής διαδικασίας.