Σε έναν τόπο πλούσιο σε παραδόσεις, όπου οι άνθρωποι δεν παύουν να διαπνέονται από αυστηρότατες ηθικές αρχές, υπάρχουν σχέσεις που θεωρούνται ανάρμοστες, ακόλαστες, σχεδόν διαβολικές. Η Μαρία Μανταλένα παρακολουθεί έντρομη, με αδιάκοπη αγωνία, την εξέλιξη των συναισθημάτων που παρασέρνουν την ψυχή του γιου της Πάουλο, του νεαρού καθολικού ιερέα σε μια μικρή κοινότητα της Σαρδηνίας, στο φανταστικό χωριό Άαρ. Η μητέρα, λοιπόν, προσπαθεί απεγνωσμένα να τον απομακρύνει από το κακό που η ίδια βλέπει να τον απειλεί, δηλαδή τον δυνάμει ολέθριο έρωτά του για την Ανιέζε, ενόσω ακριβώς ο Πάουλο διχάζεται και παλεύει μεταξύ ενοχής και επιθυμίας, πίστης και αμαρτίας. Ένα μυθιστόρημα σφιχτοδεμένης πλοκής και ρυθμικής έντασης, με το οποίο η Γκράτσια Ντελέντα διερευνά τις πιο ενδόμυχες και αντικρουόμενες σκέψεις των δύο βασικών της πρωταγωνιστών, μια παθιασμένη ιστορία που μας εξοικειώνει απροσδόκητα με τις αμφιβολίες και τα ανείπωτα βάσανά τους. Γραμμένο με σκοτεινές και ζωηρές αποχρώσεις, όπως μια αρχαία τραγωδία, το βιβλίο αυτό κατέχει εξέχουσα θέση στο έργο της νομπελίστριας συγγραφέως, τόσο για την ψυχολογική σκιαγράφηση των χαρακτήρων όσο και για τη δραματική του ατμόσφαιρα.

Το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1926 απονεμήθηκε στην Γκράτσια Ντελέντα «για το ιδεαλιστικά εμπνευσμένο έργο της, που με πλαστική σαφήνεια απεικονίζει τη ζωή στο γενέθλιο νησί της και αντιμετωπίζει με βάθος και συμπόνια τα ανθρώπινα προβλήματα γενικά», σύμφωνα με το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας.