ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
ΤΗΣ ΦΩΚΙΑΣ
Ταξίδεψα πάνω στο κύμα
πλάι στο δελφίνι και βρέθηκα
στη σπηλιά της φώκιας.
Ο αέρας σφύριζε καθώς περνούσε
μες από τις σχισμές των βράχων.
Το νερό αντικαθρέφτιζε το φως του ήλιου
πάνω στον γρανίτη και αυτό χόρευε ιριδίζον
αλλάζοντας σχήματα
σαν την αμοιβάδα την Πρωτέα…
Περίμενα τη φώκια.
Η φώκια όμως δεν ήρθε.
Είχε γίνει μια αφίσα της WWF…
«Τη νύχτα βλέπω το φεγγάρι
και ονειρεύομαι ότι θα το δω και αύριο»…
