Εκείνες οι χάλκινες βέρες θα καθόριζαν τη μοίρα ολωνών! Ιδίως του Φάνη. Του έβδομου παιδιού έπειτα από έξι κορίτσια, από τα οποία, τα τέσσερα έχασαν το φως του κόσμου προτού το αντικρίσουν…

          Προστάτης της οικογένειας μόλις στα δέκα του, παίρνει στη μικρή του πλάτη όλο το βάρος της ευθύνης. Γίνεται άνδρας πριν αγγίξει καν την εφηβεία. Κι αργότερα, στα δεκαέξι του, προστάτης τώρα πέντε γυναικών, μέσα από συνθήκες αντίξοες καταφέρνει να κατακτήσει την τέχνη της Τυπογραφίας και να κερδίσει την αγάπη των γύρω του με τον συγκινητικό του αγώνα για επιβίωση και με τις αφειδώλευτες καλοσύνες του. Όμως κακοί άνεμοι τον φυσάνε καταπρόσωπο. Η μοίρα, σκληρή, καραδοκεί. Θα γευτεί την αχαριστία και την απογοήτευση από ανθρώπους που πίστεψε κι ευεργέτησε. Από το ίδιο του το αίμα. Θα λυγίσει, μα δεν θα τον γονατίσει η απανθρωπιά. Είναι γεννημένος πολεμιστής… 

          Τελικά εκείνες οι ΧΑΛΚΙΝΕΣ ΒΕΡΕΣ θα  καταφέρουν να αλλοιώσουν με τη μυστηριακή θαμπάδα τους το σχήμα της ζωής όλων… 

Άραγε θα το μάθαινε ποτέ κανείς;

Μέσα από το χειμαρρώδες μυθιστόρημα της Άννας Αζούρ, με ήρωες αληθινά πρόσωπα, γινόμαστε μάρτυρες των μεγάλων ιστορικοπολιτικών γεγονότων ολόκληρου σχεδόν του 20ου αιώνα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις μακάβριες εξάρσεις της μοίρας, με εκρήξεις συναισθημάτων και παθών στην πιο ακραία μορφή τους. Η αγάπη, βαθιά και αληθινή, βρίσκεται πάντα στην πρωτοκαθεδρία, κι ωστόσο στο βάθος καραδοκεί η εκδίκηση, απόλυτη, καταλυτική…