«Πού πας, μωρή Θοδώρα;... Μωρή φωτιοκαμένη... Πάλι θες να ξεπορτίσεις. Μαζέψου, αναθεματισμένη! Θα σε σκίσω! Μωρή, στην τρυφερίτσα θα μου βγεις; Πουτάνα, μωρή, θα γίνεις, κακό χρόνο να ‘χεις!»

Όντως η Θοδώρα έβγαλε αληθινά τα λόγια της μάνας της. Ζωηρή, ατίθαση, ανεξάρτητη. Κάτω Παναγιά, Σμύρνη, Μυτιλήνη, Πειραιάς, Κοκκινιά οι μεγάλοι σταθμοί της ζωής της.

Ένα γλαφυρό μυθιστόρημα που αντανακλά τις κακουχίες και την αγωνία των Ελλήνων της Σμύρνης για επιβίωση από την καταστροφή της το 1922 και στις δεκαετίες που ακολούθησαν. Η συγκινητική ιστορία μιας Σμυρνιάς η οποία, μέσα από τις πάμπολλες περιπέτειές της, και παρά το επάγγελμά της, μας χαρίζει μαθήματα ήθους, θάρρους και ανθρωπιάς.