Η τέχνη είναι πάντα βασισμένη σε πολιτισμικές και κοινωνικές πρακτικές. Το έργο τέχνης, όπως έχει λεχθεί, είναι το προϊόν διαφόρων «συναντήσεων»: συναντήσεων ιδεών, προσώπων, τρόπων σκέψης, τεχνικών ή και ιστοριών. Κάποιες τέτοιες συναντήσεις δεν είναι, στην ουσία, αυτές που καθορίζουν και τη δημιουργία και την πορεία του δικαίου; Εκφράσεις συγκεκριμένων πολιτισμών, σε συγκεκριμένες εποχές και συγκεκριμένες περιοχές, και η τέχνη και το δίκαιο, αποκαλύπτουν ότι κανένα από τα δύο δεν μπορεί να κατανοηθεί και να αποκρυπτογραφηθεί πλήρως, αν δεν ληφθούν υπόψη τα επιμέρους χαρακτηριστικά των πολιτισμών αυτών.