Αυτό είναι ένα αδημοσίευτο βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ, το οποίο έγραψε το καλοκαίρι του 1928. Ουσιαστικά αποτελεί τη συνέχεια του «Mein Kampf» και κυρίως των τριών τελευταίων κεφαλαίων του δευτέρου τόμου. Σ’ αυτό το βιβλίο ο Φύρερ της Γερμανίας του Μεσοπολέμου παρουσιάζει όλα τα ιμπεριαλιστικά του σχέδια κι επιχειρηματολογεί για τις συμμαχίες που επιθυμεί να συνάψει με την Αγγλία και την Ιταλία. Σύμφωνα με τον Χίτλερ, ο ζωτικός χώρος της Γερμανίας είναι η Βαλτική και τα εδάφη της Ρωσίας, ενώ της Ιταλίας η Μεσόγειος, πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάς στα σχέδια του Χίτλερ είχε παραχωρηθεί στη σφαίρα επιρροής του Ιταλού συμμάχου του από το 1920. Το μίσος του Χίτλερ για τον θανάσιμο εχθρό, όπως αποκαλεί τη Γαλλία, είναι ο βασικός άξονας των επεκτατικών σχεδίων του. Ο πόλεμος είναι η μόνη εξωτερική πολιτική που υποστηρίζει κι αυτό το επεσήμανε και στο Mein Kampf. Η γνησιότητα του έργου παρουσιάζεται σε συγκριτική μελέτη με το «Mein Kampf». Ο David Irving έχει πει πως το Δεύτερο Βιβλίο «δίνει μια πολύ καλή ιδέα για τις προθέσεις και τα σχέδιά του […] Το χρησιμοποίησα πολύ, γιατί ξέρουμε ότι είναι η φωνή του Χίτλερ».