Ἐλάχιστα γνωστὴ εἶναι ἡ σύναψη συμφώνων φιλίας καὶ ἐμπορικῶν συνθηκῶν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς περιόδου Φεβρουαρίου-Μαρτίου τοῦ 1921 μεταξὺ τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης καὶ τῶν νεοσυσταθέντων αὐταρχικῶν καθεστώτων στὴν Τουρκία, τὴν Περσία καὶ τὸ Ἀφγανιστᾶν, διὰ τῶν ὁποίων ἡ καταστολὴ καὶ ἡ φυλάκιση ἤ ἡ σφαγὴ τῶν κατὰ τόπους κομμουνιστῶν ἤ ἀριστερῶν ἀντιπολιτευομένων ποὺ διέπραξαν αὐτὰ τὰ καθεστῶτα παραβλέφθηκαν χάριν τῶν σοβιετικῶν κρατικῶν συμφερόντων ἐντὸς τῆς νέας διεθνοῦς κατάστασης ποὺ ἐγκαινίασε ἡ δημιουργία ἐθνικῶν κρατῶν μετὰ τὸν Πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στὸ βιβλίο αὐτό, ποὺ κυκλοφορεῖ γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, ὁ συγγραφέας καταπιάνεται μὲ μιὰ ἱστορία ποὺ εἶναι ἐλάχιστα γνωστὴ στὴν Δύση ὅσον ἀφορᾶ τὴν Τουρκία, ἱστορία τὴν ὁποία ἡ «ἀντιϊμπεριαλιστικὴ» ἰδεολογία κάλυψε ὅταν τὸ καθεστὼς ἐκεῖ κατέπνιξε τὸ ἀντικαπιταλιστικὸ ἐργατικὸ καὶ ἀγροτικὸ κίνημα καθὼς καὶ τὴν ἀριστερὴ πτέρυγα τοῦ νεοσυσταθέντος Κομμουνιστικοῦ Κόμματος, τὸ ὁποῖο, μένοντας πιστὸ στὸν προλεταριακὸ διεθνισμὸ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου ἀπέρριψε τὸ αἴτημα τῆς Τρίτης Διεθνοῦς γιὰ παροχὴ στρατιωτικῆς ὑποστήριξης στὸν Ἀτατοῦρκ.

(Ἀπὸ τὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου)