Η σχέση του Σεφέρη με τον Τσίρκα άρχισε με μια διαφωνία και ολοκληρώθηκε ως θερμή φιλία. Ο Τσίρκας πρώτος επισήμανε την αντιστασιακή υφή των ενεργειών του Σεφέρη στα χρόνια της Μέσης Ανατολής (1941-1944). Θαύμαζε την ποίησή του και αναγνώριζε σταθερά το Σεφέρη ως το σημαντικότερο ποιητή της γενιάς του, παρά τις άδηλες ή δηλοποιημένες αντιθέσεις της αριστεράς, η οποία εξάλλου είχε άμεσα αποδοκιμάσει και τη Λέσχη ως απόκλιση από την ιδεολογική ορθοδοξία. Μετά την εγκατάστασή τους στην Αθήνα, κοινοί φίλοι τούς έφεραν πιο κοντά. Η σχέση τους σφυρηλατήθηκε στα χρόνια της δικτατορίας. Ο Στρατής έγινε ένας από τους πιο τακτικούς συνομιλητές του Σεφέρη και ήταν δίπλα του στο τελευταίο στάδιο της ζωής του. Ως καταξιωμένος συγγραφέας και στενός φίλος του ποιητή στάθηκε τιμητικά δίπλα στο φέρετρο κατά την κηδεία και την εκφορά προς το Πρώτο Νεκροταφείο.

Η αφήγηση στο βιβλίο ιχνηλατεί τη σχέση τους από τα χρόνια του πολέμου έως το θάνατο του ποιητή, αναδεικνύοντας το φιλικό τους δεσμό και τη συμπόρευσή τους στις αντιδικτατορικές ενέργειες.