Ο Γέροντας Σωφρόνιος (1896 - 1993) είναι ένα σημείο αναφοράς για την εποχή μας. Γαλουχήθηκε με την ορθόδοξη ασκητική παράδοση και την γνώρισε στην πιο ακραιφνή μορφή της που είναι η αγιορείτικη. Απέκτησε φρόνημα και βίωμα υποτακτικό, ησυχαστικό και ευχαριστιακό, που τον ανέδειξε όχι απλά έναν θεολόγο της ασκητικής εμπειρίας αλλά αληθινά έναν μεγάλο θεολόγο. Δεν οικοδόμησε την θεολογία του ακαδημαϊκά και διανοητικά αλλά βιωματικά και εμπειρικά στηριζόμενος στην εν Χριστώ ζωή και τις στέρεες πατερικές βάσεις. Ο μακάριος Γέροντας θεωρούσε την υπακοή ως βάση του μοναχισμού· δεν μπορούσε να διανοηθεί μοναχισμό δίχως αυτήν. Τόνιζε ότι η υπακοή κυοφορεί την καθαρότητα του νου και σε καθαρό νου καρποφορεί η άσκηση της ησυχίας. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]