Το Θαµµένος ζωντανός (1908) είναι µια ευφυέστατη σάτιρα, που συγκαταλέγεται στα γοητευτικότερα έργα του Άρνολντ Μπέννετ, ενός από τους πλέον δηµοφιλείς και αναγνωρισµένους από την κριτική Βρετανούς συγγραφείς των αρχών του 20ού αιώνα.
Ο διεθνούς φήµης ζωγράφος Πρίαµ Φαρλ αποφεύγει µανιωδώς κάθε είδους δηµοσιότητα. Όταν πεθαίνει αιφνιδίως ο προσωπικός υπηρέτης του στο Λονδίνο, ο Φαρλ υιοθετεί την ταυτότητα του νεκρού, προκειµένου να καταφέρει να παραµείνει αόρατος για τον Τύπο – και τους πάντες. Θα παρακολουθήσει, έπειτα, έκπληκτος την κηδεία του στο Αβαείο του Ουέστµινστερ να γίνεται πρωτοσέλιδο στις εφηµερίδες και θα συνειδητοποιήσει πόσο δηµοφιλής είναι στην πατρίδα του. Παρότι έχει επιτυχώς υιοθετήσει τον τρόπο ζωής ενός άλλου ανθρώπου, η ζωγραφική του παραµένει ίδια – κι αυτό θα έχει συνέπειες.

Ο Άρνολντ Μπέννετ, µε αφηγηµατική µαεστρία, αναδεικνύει τη σύγκρουση ανάµεσα στην κοινωνική και στην προσωπική ταυτότητα, ανάµεσα στη δυνητική µας αλλαγή (ως προς τη συµπεριφορά, την κοινωνική τάξη, τις απόψεις, ακόµη και τα αισθήµατα) και στην πραγµατική φύση του ποιοι ακριβώς είµαστε. Διερευνά, επίσης, πώς η περσόνα ενός καλλιτέχνη µπορεί να γίνει βαρύ φορτίο για τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω της. Με τη γνήσια κωµική πένα του καυτηριάζει τον κόσµο της τέχνης, των µέσων ενηµέρωσης και της δικαιοσύνης, τις διαφορές µεταξύ των κοινωνικών τάξεων, αλλά και προσφέρει µια γλαφυρή εικόνα του Λονδίνου στην αυγή του 20ού αιώνα.