Λοιπόν, υπήρχε αυτό το σπίτι. Και αυτός ο πορτοκαλής γάτος. Ο οποίος έμενε σ’ αυτό το σπίτι...
Μύριζε πάντα ηλιοτρόπιο και νυχτολούλουδο και περνούσε τις μέρες του μετρώντας λεμόνια
και χαζεύοντας το φως.
Έμενε με τους δυο γονείς του. Την Ε και τον Μι.
Έτσι αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον, έτσι τους έλεγε
κι αυτός. Τους είχε βρει τέσσερα καλοκαίρια πριν απ’ αυτό το φθινόπωρο...