Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1940 η Λεγεωναρική Επανάσταση θριαμβεύει στη Ρουμανία και ο Στρατάρχης Αντωνέσκου καταλαμβάνει την εξουσία. Ο Βασιλεύς Κάρολος Β΄ εγκαταλείπει τη χώρα καταδιωκόμενος μαζί με την εβραία ερωμένη του, Έλενα Λουπέσκου, και μαζί του καταρρέει όλο το παλαιό πολιτικό σύστημα. Στον Θρόνο ανέρχεται ο υιός του ως Μιχαήλ Α΄, ηγέτης πλέον του Εθνικού – Λεγεωναρικού Κράτους.

Οι ραγδαίες αυτές εξελίξεις εκπλήσσουν τόσο τη Ρώμη όσο και το Βερολίνο, των οποίων οι κυβερνήσεις, παραπληροφορημένες από τους πρεσβευτές τους, όπως και στην περίπτωση του Στρατάρχου Φράνκο, δεν περίμεναν να θριαμβεύσει ένα ακόμα Εθνικιστικό κίνημα στην Ευρώπη και να καταλάβει την εξουσία με επανάσταση.

Κι όμως, το Βασίλειο της Ρουμανίας προσδένεται στο άρμα του Άξονος και οι

κρουνοί των ρουμανικών πετρελαίων ανοίγουν για να τροφοδοτήσουν αφειδώς τον στρατό του Χίτλερ καθ` όλη τη διάρκεια του πολέμου.

Καθώς ο πληθυσμός έχει ξεχυθεί στους δρόμους για να διαδηλώσει τη χαρά του χαιρετώντας φασιστικά και σχηματίζοντας ατελείωτες μονάδες παρελάσεως, την ίδια στιγμή η ηγεσία της Σιδηράς Φρουράς αρχίζει έναν αγώνα δρόμου για να μετασχηματίσει κατά το γερμανικό και ιταλικό πρότυπο τις μέχρι τότε φιλελεύθερες δομές του κράτους.

Αγώνας σκληρός και αδιάκοπος εναντίον συμφερόντων, νοοτροπιών αιώνων αλλά και του χρόνου που είναι αμείλικτος. Τελικά η πρώτη μάχη κερδίζεται και η χώρα, στις αρχές τους 1941, είναι πλέον έτοιμη να εισέλθει στον πόλεμο, ακολουθώντας τις Γερμανικές Στρατιές στην επιχείρηση «Μπαρμπαρόσσα». Κι εκεί ακριβώς, ξεσπά η διαμάχη μεταξύ του Στρατάρχου και της Σιδηράς Φρουράς...