Το ό­νο­μα που δί­δε­ται σε ένα νε­ο­γέν­νη­το (η ο­νο­μα­το­θε­σί­α) α­πο­τε­λεί σπουδαί­ο γε­γο­νός στην ελλη­νι­κή οι­κο­γένεια και μέ­χρι πριν λί­γα χρό­νια α­πο­τε­λού­σε και πη­γή δια­μά­χης α­νά­με­σα στην οι­κο­γέ­νεια του γα­μπρού (που θε­ω­ρεί­το ό­τι εί­χε τα πρω­τεί­α ) και της νύφης. Σε κά­ποιες πε­ριοχές υπήρ­χαν ι­διο­μορ­φί­ες, κυρί­ως προς τι­μήν των «το­πι­κών α­γί­ων», μα η ε­πι­λο­γή ή­ταν σα­φής μέ­χρι πριν λί­γα χρό­νια, ενώ τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια έ­γι­νε πε­ρισ­σό­τε­ρο ευέ­λι­κτη. Υ­πήρ­ξε ε­πί­πτω­ση αυ­τής της αλ­λα­γής νο­ο­τρο­πί­ας και συ­μπε­ρι­φο­ράς; Υ­πήρ­ξε αλ­λοί­ω­ση του πο­σο­στού χρή­σης των κοινώς α­πο­δε­κτών ο­νο­μά­των; Πώς ε­πι­λέ­γο­νταν στην αρ­χαιό­τη­τα, στο Βυ­ζά­ντιο και γε­νι­κώς στην Ελ­λά­δα τα ο­νό­μα­τα; Υ­πήρ­χαν δια­φορο­ποι­ή­σεις στους ε­κτός ε­πι­κρά­τειας Έλ­λη­νες στην ε­πι­λο­γή ο­νο­μά­των;

Αυ­τά και άλ­λα ε­ρω­τή­μα­τα προ­σπα­θεί να α­πα­ντή­σει το βι­βλί­ο αυ­τό στη­ρι­ζό­με­νο ό­χι μό­νο στην κα­τα­γρα­φή των ο­νο­μά­των μα και σε δύ­ο δια­φο­ρε­τι­κά δείγ­μα­τα (αν­δρών και γυ­ναικών) το 2005 και το 2016. Η α­νά­λυ­ση των δειγ­μά­των αυ­τών α­πο­δει­κνύ­ε­ται χρή­σι­μη για τα ε­ρω­τή­μα­τα που θέ­σα­με.