Ο «Ένοπλος Δωσιλογισμός» αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση του «δωσιλογισμού» στην Ελλάδα και αγγίζει χιλιάδες Έλληνες πολίτες που στελέχωσαν τις (παρα)στρατιωτικές οργανώσεις που ιδρύθηκαν ή υποστηρίχθηκαν απόλυτα από τις Γερμανικές Αρχές και εντάχθηκαν στους ναζιστικούς μηχανισμούς καταστολής της Αντίστασης.

   Ο «Ένοπλος Δωσιλογισμός», με όλες τις «εθνικιστικές» ομάδες και τις κρατικές δομές ασφαλείας (Τάγματα Ασφαλείας, Ειδική Ασφάλεια, Μηχανοκίνητο Αστυνομίας Πόλεων και οργανώσεις τύπου «Χ») που συνέπραξαν σ’ αυτόν, αποτέλεσε αφενός μεν τη «χρυσή εφεδρεία» των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων και Αρχών, στην προσπάθεια της αναίμακτης απαγκίστρωσής τους από την Ελλάδα, κι αφετέρου την «προφυλακή» για τους επερχόμενους Βρετανούς.

   Το «Κάψιμο του Κορωπίου» στις 9/10/1944 με τους 47 νεκρούς άμαχους και την πυρπόληση 400 οικιών και καταστημάτων, εντάσσεται στη χρονική περίοδο της Απελευθέρωσης αλλά και στις «επιχειρησιακές δραστηριότητες» του «ένοπλου δωσιλογισμού». Το ότι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό, σημαίνει πως η συγκάλυψη –από πολλές μεριές– είναι πλήρης και αριστοτεχνικά μεθοδευμένη.

Αυτήν τη μεθόδευση επιχειρούν να αποκωδικοποιήσουν οι ιστορικές έρευνες στις οποίες έχουν αποδυθεί τοπικοί ερευνητές τα τελευταία χρόνια. Σ’ αυτούς προστέθηκε και η «Ομάδα Ιστορικής Έρευνας» του Κορωπίου που πρωτοεμφανίστηκε με ένα, μάλλον, ατυχές «μανιφέστο» κι ακολούθως στη «δημοτική Ημερίδα» της 8/10/2017, όπου και κατέθεσε τα πορίσματα των ερευνών της.

   Η Ιστορία όμως δεν έχει καμία σχέση με τα «θέλω» και τα «νομίζω» του καθένα. Η Ιστορία είναι γεγονότα και ερμηνεία τους. Όχι κατά το δοκούν αλλά όπως αυτά αποκαλύπτονται από τις διαθέσιμες πηγές. Είναι η δική μας συνείδηση, ο δικός μας καθρέπτης. Και θέλουμε, όταν κοιτάζουμε μέσα σε αυτόν, το είδωλό μας να μας κοιτάζει κατευθείαν στα μάτια και να μην αποστρέφει το βλέμμα του.