Μια από τις πλέον προβεβλημένες και ιδιαιτέρως γνωστές και σεβαστές τόσο στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Ρωσία, όσο και στη Δύση, μορφές της ρωσικής φιλοσοφικής και θεολογικής Αναγέννησης, του μοναδικού αυτού φαινομένου στην ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, είναι ο Νικολάι Αλεξάντροβιτς Μπερντιάγιεφ (1874 - 1948).

 Στο έργο του Νικολάι Μπερντιάγιεφ ξεχωριστεί θέση έχει ο στοχασμός του πάνω στο έργο του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι. Για πρώτη φορά σε ελληνική μετάφραση από τα ρωσικά τρία κείμενα του γνωστού Ρώσου φιλοσόφου Ν. Μπερντιάγιεφ (1874-1948) πάνω σε πρόσωπα και ζητήματα που θίγει το έργο του μεγάλου Ρώσου μυθιστοριογράφου Φ. Ντοστογιέφσκι (1821-1881).

 Συγκεκριμένα, πρόκειται για το κείμενο του Μπερντιάγιεφ  «Ο Μέγας Ιεροεξεταστής», το οποίο αποτελεί το Α΄ κεφάλαιο του βιβλίου Η νέα θρησκευτική συνείδηση και η κοινωνία (Αγία Πετρούπολη, 1907), και τα άρθρα του «Η περί ανθρώπου αποκάλυψη στο έργο του Ντοστογιέφσκι» και «Ο Σταβρόγκιν» που είχαν δημοσιευθεί στο περιοδικό Ρωσική σκέψη (1918 και 1914 αντιστοίχως).

 Τρία δοκίμια που συμπληρώνουν την ελληνική βιβλιογραφία για τον Ντοστογιέφσκι. Τρία δοκίμια από τον ανεξάντλητο πλούτο της ρωσικής θρησκευτικής και φιλοσοφικής σκέψης, αφορμή για αναστοχασμό του έργου του μεγάλου ανατόμου της ανθρώπινης ψυχής.

 Η εισαγωγή και η μετάφραση από τα ρωσικά είναι του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη, ενώ ο πρόλογος είναι το Δημήτρη Μπαλτά.