Σάββατο, 15 Ιουλίου 1944

Αγαπητή, Κίτι

Είναι πράγματι ν’ απορείς που δεν έχω απαρνηθεί όλα μου τα ιδανικά. Επιμένω επειδή, σε πείσμα όλων, εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι καλοί κατά βάθος…

Βλέπω τον κόσμο να γίνεται σιγά σιγά ερημότοπος, νιώθω τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων, κι όμως, αν ατενίσω τους ουρανούς, πιστεύω ότι θα πάρει τέλος τούτη η ωμότητα.

Τη μέρα που κλείνει τα δεκατρία της χρόνια, η Άννα Φρανκ παίρνει δώρο ένα ημερολόγιο. Αποφασίζει να του εκμυστηρευτεί όλα της τα μυστικά και για να το καταφέρει δημιουργεί ένα φανταστικό πρόσωπο, την Κίτι, την πιστή φίλη που αποζητά, αλλά δεν θα προλάβει να αποκτήσει. Τελικά η Κίτι θα γίνει μάρτυρας της βεβιασμένης ωρίμανσης μιας κοπέλας ήδη πολύ ώριμης για την ηλικία της, που ζει σε μια εποχή όπου γκρεμίζονται όλα τα ιδανικά, οι άνθρωποι δείχνουν τον χειρότερο εαυτό τους και δεν ξέρουν αν πρέπει να πιστέψουν στην αλήθεια, στη δικαιοσύνη και στον Θεό.

Το 1942, η Άννα και η οικογένειά της αναγκάζονται να κρυφτούν κυνηγημένοι από τους ναζί σε ένα παλιό κτίριο στο Άμστερνταμ. Παραμένουν εκεί δύο χρόνια, ώσπου συλλαμβάνονται από την Γκεστάπο στις 4 Αυγούστου 1944. Επέζησε μόνο ο πατέρας της, χάρη στον οποίο εκδόθηκε και το ημερολόγιο.

Ένα συγκλονιστικό γραπτό ντοκουμέντο που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, το θέατρο και μεταφράστηκε σε πάρα πολλές γλώσσες.

Τούτο το ημερολόγιο ενός παιδιού, αυτή η εκ βαθέων αποκάλυψη με τη φωνή ενός παιδιού, ενσωματώνει τη φρίκη του φασισμού περισσότερο από οποιοδήποτε στοιχείο της Νυρεμβέργης.

Jan Romein, ιστορικός