Στον τόμο αυτό ανθολογούνται, μεταφράζονται και σχολιάζονται περισσότερα από 150 αποσπάσματα αρχαίων ελληνικών κειμένων από τον 8ο αι. π.Χ. έως και μετά τον 2ο αι. μ.Χ., από τον Όμηρο έως και τη ∆εύτερη Σοφιστική. Στα κείμενα αυτά καταγράφεται το γέλιο (γέλως, γελω) ή το γελοιον σε ποικίλα και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους συμφραζόμενα. Η κατηγοριοποίηση των αποσπασμάτων έλαβε υπόψη της το είδος του κειμένου, τη λειτουργία και την προθετικότητά του, τις ιστορικές του αναφορές, τη σχέση του με άλλα κείμενα, την ανάλυση της γλώσσας και την εξέταση του ειδικού λεξιλογίου. Φιλοδοξία του έργου αυτού είναι να συμβάλει στην κατανόηση της παρουσίας και της σημασίας του γέλιου στην αρχαία γραμματεία προτείνοντας έναν άλλο τρόπο ανάγνωσης του ερευνητικού προβλήματος, τη μελέτη των κειμένων και την οργάνωση του υλικού σε ευρείες θεματικές ενότητες.