Οι μάχες γίνονται με όπλα και όχι με στολισμένες ανθοδέσμες, κι ένα «χαμένο» πάνω από μισόν αιώνα βιβλίο μας μεταφέρει στην εποχή 1943-1949. Μία εποχή ακριβώς πολέμου και μάχης.
Ένα ιταλικό αυτόματο το υπ αριθμόν 18226 αλλάζει χέρια διαδοχικά σε έξι ανθρώπους. Τρεις κομμουνιστές και τρεις εθνικιστές.
Έξι σπονδυλωτές ιστορίες μας περιγράφουν τις ζωές και τις τύχες πολλών ανθρώπων.
Δύο από αυτούς χάνονται στην ανωνυμία. Ένας μετανοεί, ένας τραυματίζεται, ένας σκοτώνεται κι ο τελευταίος λυτρώνεται. Παράλληλα με αυτούς βλέπουμε και την μοίρα κάποιων γυναικών, συζύγων, αρραβωνιαστικών των ηρώων.
Κι’ αυτές (όλες) έχουν επίσης μία τραγική μοίρα. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το συγκεκριμένο αυτόματο που μεταφέρεται από χέρι σε χέρι γίνεται μία χρονοκάψουλα που μας ταξιδεύει στο παρελθόν στο κλίμα μίας εποχής δύσκολης, σκοτεινής μα και ηρωϊκής.
Από τα Δεκεμβριανά του 1944 έως την απελευθέρωση της Πελοποννήσου από την ξενοκίνητη ανταρσία του 1949.
Οι λογοτεχνικές αρετές του βιβλίου δεν είναι λίγες. Απόδειξη ότι κανείς δεν θα το κλείσει πριν το τελειώσει.
Τέτοια έργα δεν συμφέρουν αυτούς που παραχάραξαν την νεώτερη ιστορία.
Γι αυτό και εξαφανίστηκε-μαζί με άλλα-εδώ και δεκαετίες. Πλην όμως επανευρέθει κι’ αξίζει να το προσέξουμε πολύ, και έχουμε βρει ήδη και άλλα τέτοια «χαμένα» βιβλία. Καλή ανάγνωση.