Η σύντομη ζωή της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων, γνωστότερης ως ΕΜΕΠ, σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια 1970-1972 δεν έτυχε μέχρι σήμερα ιδιαίτερης ιστοριογραφικής προσοχής. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η μελέτη που ολοκλήρωσε η ιστορικός Δήμητρα Σαμίου, αξιοποιώντας το πλούσιο αρχειακό υλικό που διαφύλαξαν τα ιδρυτικά μέλη της ΕΜΕΠ, καθώς και τις προφορικές μαρτυρίες ανθρώπων που συμμετείχαν σε αυτή την αντιδικτατορική κίνηση. Το παρόν βιβλίο ανατρέχει όχι μόνο στις εκδηλώσεις που οργάνωσε η Εταιρεία αλλά και στα γεγονότα που οδήγησαν στη διάλυσή της, δύο μόλις χρόνια αφότου ιδρύθηκε, ταυτόχρονα με τη διάλυση της Ελληνοευρωπαϊκής Κίνησης Νέων (ΕΚΙΝ), καθώς και τη σύλληψη αρκετών μελών των δύο συλλογικοτήτων. Η ιστορία της ΕΜΕΠ αφορά την πνευματική αντίσταση απέναντι στους δικτάτορες, στα λόγια και τα έργα τους, από μια ομάδα δημοκρατικών πολιτών που θέλησαν να συσπειρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στην προσπάθειά τους να υποσκάψουν ιδεολογικά τα μυθεύματα της χούντας.