«…Ο ιδιόρρυθμος πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο κ. Σιούτης, είναι ένας αργόσχολος “διανοούμενος” με άποψη επί παντός του επιστητού και συχνάζει στο καφενείο “Κουρσάλ”. Το “Κουρσάλ” αποτελεί μια κωμική εκδοχή της Πλατωνικής Ακαδημίας. Αντί για τους περιπατητικούς διαλόγους του Αριστοτέλη διεξάγονται “καθιστικοί διάλογοι” γύρω από ένα τραπέζι, με φετίχ ένα φλιτζάνι εσπρέσο. Ο καφές λειτουργεί διεγερτικά για τη σκέψη του κ. Σιούτη και των μαθητών-μόνιμων θαμώνων, δίνοντας νόημα στην αστική τους ταυτότητα και στη στατική ζωή τους. Κατά τις ατελείωτες ώρες που σπαταλούν –ή αξιοποιούν– στην “Ακαδημία” καταπιάνονται όχι μόνο με υψηλά θέματα πολιτικής, φιλοσοφίας, τέχνης και ποικίλων τομέων, αλλά και με τον βίο και την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων.
Ο κ. Σιούτης δεν μας είναι άγνωστος ως χαρακτήρας. Έχουμε ξανασυναντήσει τη φιλοσοφική περσόνα του στις Ιστορίες του κ. Κόυνερ του Μπέρτολτ Μπρεχτ και στους διαλόγους του Σωκράτη. Άλλοτε χρησιμοποιώντας τη μαιευτική μέθοδο και άλλοτε τη διαλεκτική, ο “δάσκαλος” συνομιλεί με ένα πλήθος προσώπων, συνδυάζοντας την ειρωνεία, την προσποιούμενη άγνοια και άλλες τεχνικές, με σκοπό την ανατροπή κατεστημένων πραγματικοτήτων και την αποκάλυψη εναλλακτικών οπτικών γωνιών θεώρησης της καθημερινότητας.
Ο συγγραφέας δημιουργεί μια ατμόσφαιρα βαλκανικού καφενείου. Στη βαλκανική αυτή μικρογραφία ο αναγνώστης θα βρει οικείες αναφορές και συγχρόνως θα βιώσει εκπλήξεις ως προς το εύρος των πολιτισμικών αναφορών, τη στοχαστική οξυδέρκεια και το αβίαστο χιούμορ…»