Στα τέλη του 19ου αιώνα τα ταξίδια του Γάλλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Πολ Γκογκέν από το Παρίσι στη Γαλλική Πολυνησία αποσκοπούσαν στην αναζήτηση του επίγειου παραδείσου και αυτό απεικονίστηκε με αριστουργηματικό τρόπο στους ονειρικούς πίνακές του.

Σήμερα, το ταξίδι αποτελεί την “πρώτη ύλη” της σημαντικότερης βιομηχανίας του πλανήτη, του τουρισμού. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ο τουρισμός, η σύγχρονη έκφραση του ταξιδιού, αναπτύχθηκε ταχύτατα μέσα σ’ ένα διαρκώς διευρυνόμενο έλλειμμα ανθρωποκεντρισμού. Ο ταξιδιώτης έχει αντικατασταθεί από τον τουρίστα-καταναλωτή, το ταξίδι ταυτίζεται περισσότερο με τη μεταφορά, ενώ ο πραγματικός ταξιδιώτης, ο κατεξοχήν κάτοχος της τέχνης του ταξιδιού, αντιπροσωπεύει πλέον έναν κόσμο υπό εξαφάνιση. Τι είναι άραγε το ταξίδι; Τι περιλαμβάνει; Ποιος είναι ο ταξιδιώτης; Τι αναζητά; Τι αντιπροσωπεύει ο τουρίστας; Τι εκπροσωπεί ο σύγχρονος τουρισμός; Στόχος του βιβλίου δεν είναι μόνο η προσέγγιση του ταξιδιού ως μια μορφή τέχνης και η διείσδυση στον μύθο που το περιβάλλει. Επιδίωξή του επίσης είναι να “ξεγυμνώσει” τους πρωταγωνιστές του, τον ταξιδιώτη και τον τουρίστα, να θέσει αλλά και να απαντήσει σε μια σειρά από ερωτήματα που θέτει από τη φύση του το ίδιο το ταξίδι, έχοντας ως πυξίδα την ταξιδιωτική εμπειρία του συγγραφέα σε τέσσερις ηπείρους. Για την επιτυχή έκβαση αυτής της απόπειρας ο συγγραφέας δίνει τον “λόγο” σε μεγάλους ταξιδιώτες και ταξιδιωτικούς συγγραφείς, σε λογοτέχνες, φιλόσοφους κ.λπ. για να αναφερθούν και να απαντήσουν μέσα από τις εξιστορήσεις τους ή τις τοποθετήσεις τους, άλλοτε με γλαφυρό και άλλοτε με φιλοσοφικό τρόπο, στα μικρά ή στα μεγάλα “ατυχήματα” του ταξιδιού, στα παράδοξά του, στον τελικό απολογισμό, με επίκεντρο πάντα τον άνθρωπο, τον συνειδητό ταξιδιώτη.

Το βιβλίο επιχειρεί να προβληματίσει αλλά και να καλύψει, έστω και ελάχιστα, το τεράστιο κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία σχετικά με τη μελέτη του ταξιδιού, του ταξιδιώτη και του τουρίστα. Πρωτίστως όμως απευθύνεται σε αυτούς που βλέπουν το ταξίδι ως μια διαδικασία καταπολέμησης της άγνοιας και οικειοποίησης του περιβάλλοντος κόσμου.