Ο ευεργετισμός αναπτύχθηκε στις παροικίες από κορυφαίους επιχειρηματίες της διασποράς που έζησαν και υπηρέτησαν την κοινοτική οργάνωση και τον κοινοτισμό.
Ο ευεργέτης επωμίζεται σκοπούς και έργα στη θέση της συντεταγμένης πολιτείας, συλλογικοτήτων και θεσμών. Πραγματοποιεί μια προσωπική διαδρομή με όρους ατομικής εποποιίας και ευποιίας στην υπηρεσία του κοινού αγαθού. Η ευεργεσία γι’ αυτόν συνιστά συστατικό πάθος που επικαθορίζει την ατομική και συλλογική λειτουργία του.
Φαινόμενο ιστορικό, ο ευεργετισμός σήμερα συνεχίζει να υφίσταται κυρίως με τη μορφή του ιδρυματικού ευεργετισμού.
