Ο προσωκρατικός ποιητής-φιλόσοφος Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος (5ος αιώνας π.Χ.) είναι ο στοχαστής που ανέλαβε να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στον πλουραλισμό του Ηρακλείτου και στον ενισμό του Παρμενίδη. Συγκέντρωσε, επίσης, τις νοητικές του δυνάμεις γύρω από ένα θέμα που όλο και περισσότερο –χάρη στην επίδραση της Πυθαγόρειας Σχολής– έμπαινε τότε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος: πρόκειται για το πρόβλημα της ζωής. Ο Εμπεδοκλής κατέληξε στην πεποίθηση ότι η ανθρώπινη ζωή –αλλά και κάθε άλλη– διέπεται από δύο κυρίαρχες ορμές: την ενωτική δύναμη της Φιλίας και τη διασπαστική δύναμη της Διαμάχης, που χαρακτηρίζονται από μια αδιάκοπη εναλλαγή ανάμεσα στο ένα και στα πολλά. Αυτό το εκρηκτικό εμπεδόκλειο δίδαγμα, όπου εκρήγνυνται τόσο ο ενισμός όσο και ο πλουραλισμός, είναι ίσως ό,τι πιο κορυφαίο έχει να μας προσφέρει η προσωκρατική διανόηση.

≈

Ο παρών τόμος περιλαμβάνει όλα τα αποσπάσματα που διασώθηκαν από τα δύο ποιητικά έργα του Εμπεδοκλή (Περί φύσεως και Καθαρμοί), όπως ταξινομήθηκαν από τους φιλολόγους Diels – Kranz. Εκτίθενται, επίσης, τα αποσπάσματα που αποκρυπτογραφήθηκαν και εκδόθηκαν πρόσφατα με την επωνυμία Ο πάπυρος του Στρασβούργου. Τα κείμενα είναι εμπλουτισμένα με νεοελληνική μετάφραση, εκτενή φιλολογικά και φιλοσοφικά σχόλια, επιλογή αρχαίων μαρτυριών και concordance.