Σήμερα, όλοι οι επιστήμονες που μελετούν το σχολείο, θεωρούν ότι για να λειτουργεί αυτό με τρόπο αποτελεσματικό, αποδοτικό και για να είναι ικανό να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών μας, πρέπει α)να εφαρμόζει το συνεργατικό μοντέλο στις σχέσεις μεταξύ εκπαιδευτικών, μαθητών και στελεχών που το διευθύνουν, β)να είναι εξωστρεφές στη σχέση του με την κοινωνία, γ)να χρησιμοποιεί επαρκώς και με παιδαγωγικό τρόπο τις ΤΠΕ στο διδακτικό του έργο, δ)να ερευνά μόνο του τη λειτουργία του και τα “αποτελέσματά” της, αλλά και το μαθησιακό και το γενικότερο προφίλ των μαθητών του και ε)να λειτουργεί ως ένας “μανθάνων οργανισμός” που αυτο- παρατηρείται, αυτοαξιολογείται και επιδιώκει σταθερά και συνειδητά τη βελτίωσή του ενδιαφερόμενο να προσφέρει στην κοινωνία ποιοτικές υπηρεσίες και εναρμονιζόμενες με την τρέχουσα (και ως έναν βαθμό, και τη μελλοντική) πραγματικότητα. Στο βιβλίο αυτό περιγράφονται οι βασιζόμενες στα ανωτέρω δράσεις ενός “μέσου” δημόσιου Γυμνασίου που καταφέρνουν να το καταστήσουν σύγχρονο οργανισμό που εφαρμόζει μεθόδους διδασκαλίας καινοτόμες και εκφράζουσες τη νέα διδακτική και παιδαγωγική αντίληψη και, το κυριότερο, σχολείο που εκπαιδεύει μέσω πολλών και εναλλακτικών, αλλά ευχάριστων τρόπων – δηλαδή τέτοιο στο οποίο χαίρονται τα παιδιά να φοιτούν, γιατί απολαμβάνουν το μάθημα και συμμετέχουν σε αυτό με πράγματι ενεργό τρόπο.
