Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον δεύτερο τόμο της σειράς Μελέτες για τον Προφορικό Λόγο του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών (ΙΝΣ) και επιδιώκει, κατά κάποιον τρόπο, να κάνει ορατή μια από τις υπόρρητες παραδοχές που διέπουν τις μελέτες του πρώτου τόμου (Ελληνική Γλώσσα & Προφορική Επικοινωνία, 2015). Πρόκειται για την παραδοχή ότι η επαρκής εμπειρική περιγραφή μιας γλώσσας προϋποθέτει την ύπαρξη καταγεγραμμένου πρωτογενούς προφορικού λόγου – σε ηχητική/οπτική αλλά και απομαγνητοφωνημένη μορφή. Αυτήν ακριβώς την ανάγκη έρχεται να καλύψει το Corpus Προφορικού Λόγου του ΙΝΣ, το οποίο αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Γλωσσική Διεπίδραση και Ανάλυση Συνομιλίας του ΙΝΣ.

Βασικός στόχος της παρούσας έκδοσης είναι να παρουσιάσει στους ερευνητές και στις ερευνήτριες της ελληνικής γλώσσας, αλλά και σε ένα ευρύτερο κοινό, το Corpus Προφορικού Λόγου του ΙΝΣ. Ο τόμος διαρθρώνεται σε δύο μέρη. Στο Α΄ Μέρος σκιαγραφείται το γενικότερο πλαίσιο της συγκρότησης σωμάτων κειμένων και οι βασικές αρχές/έννοιες της Ανάλυσης Συνομιλίας, η οποία αποτελεί και το θεωρητικό υπόβαθρο του Corpus, και περιγράφονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι συνιστώσες του. Στο Β΄ Μέρος του τόμου παρατίθενται απομαγνητοφωνημένα δείγματα (πλήρεις ‘μονάδες’) φυσικού προφορικού λόγου από διαφορετικές περιστάσεις επικοινωνίας (καθημερινές συνομιλίες, τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, διδακτικές ώρες, τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, τηλεοπτικές συνεντεύξεις). Ο ανά χείρας τόμος – μοναδικός στο είδος του για την ελληνική γλώσσα – έρχεται να προστεθεί σε μια διεθνή εκδοτική παράδοση που με τη δημοσίευση απομαγνητοφωνημένων κειμένων συνέβαλε στην εξέλιξη της γλωσσολογίας σωμάτων κειμένων.

Η επιμελήτρια του τόμου είναι ομότιμη καθηγήτρια του Α.Π.Θ.