Ένας διάλογος για την επιτελεστικότητα, την αναγνώριση, την τρωτότητα, την αντίσταση και την πολιτική της συγκίνησης, που γίνεται τραγικά επίκαιρος στο πλαίσιο των καθεστώτων ασφαλειοποίησης, της στρατιωτικής και οικονομικής βίας, του ρατσισμού και της νεοφιλελεύθερης κυβερνολογικής.

«Ξεκινώντας από την επίγνωση ότι είμαστε όλοι και όλες συσχετιζόμενα και αλληλοεξαρτώμενα όντα, ο διαυγής και συναρπαστικός διάλογός τους μας ενθαρρύνει να στοχαστούμε ξανά πάνω στο πώς η φεμινιστική και queer θεωρία μπορεί να συμβάλει στη μελέτη των μορφών συλλογικότητας που είναι ικανές να παρέμβουν σε αγώνες ενάντια σε αυτούς τους βίαιους και επισφαλείς καιρούς.»

Lynne Segal, Birkbeck, University of London
 

«Ωθώντας η μια την άλλη προς αποσαφήνιση, και εισάγοντας μια σειρά από παραδείγματα, επεξεργάζονται από κοινού ένα νέο όραμα για την “επιτελεστική πολιτική”.»

Vikki Bell, Goldsmiths, University of London