"Αν είσαι μετανάστης, είσαι μόνο ένας αριθμός, δεν έχεις όνομα, δεν έχεις ταυτότητα, και θα σε γράψει η εφημερίδα μόνο αν πεθάνεις. Τέσσερις αράδες θα λένε ότι σήμερα ή χτες βούλιαξε μια λέμβος και πέθαναν 40 άτομα. Αυτό είναι όλο. Ο θάνατός σου θα είναι η ταυτότητά σου".

                                                                                                                                                                                                                                                             Χακάν Γκιουντάι

Ο εννιάχρονος Γκαζά αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο και να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, του Αχάντ, ο οποίος είναι διακινητής μεταναστών. Κάθε τόσο παραλαμβάνει ομάδες ταλαιπωρημένων ανθρώπων και τους οδηγεί στις ακτές της Τουρκίας, στο Αιγαίο, όπου άλλοι διακινητές αναλαμβάνουν την παράνομη μεταφορά τους στην Ελλάδα με σαπιοκάραβα, σε μια αλυσίδα παρανομίας που, μπροστά στο κέρδος, δεν υπολογίζει ζωές. Ο μικρός Γκαζά, αντιμέτωπος καθημερινά με την απελπισία, επιφορτισμένος με το καθήκον να καλύπτει τις απολύτως απαραίτητες ανάγκες των μεταναστών, ανακαλύπτει πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει σε αυτόν τον κόσμο είναι να θρέψει για τα καλά το μικρό δυνάστη που όλοι οι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους. Όταν από αμέλεια προκαλεί το θάνατο ενός νεαρού Αφγανού που κρύβει μέσα στο φορτηγό του πατέρα του, του μοναδικού ανθρώπου που, μέσα στη δυστυχία του, του έδειξε λίγη ανθρωπιά, ο κόσμος του μικρού Γκαζά ανατρέπεται και τότε ο ίδιος έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα μιας ύπαρξης στερημένης από ένα χάδι, μια αγκαλιά, έναν λόγο παρηγοριάς κι αγάπης. Και τότε ο μικρός τύραννος γιγαντώνεται και ζητάει κι άλλο… κι άλλο… κι άλλο…