Ο Ogdred Weary, ο δημιουργός περισσοτέρων των ενενήντα μικρών βιβλίων, είναι ευρύτερα γνωστός ώς EDWARD GOREY.
Τί καλύτερο μπορεί να ευχηθεί κανείς από μια εύθυμη πορνογραφική ιστορία που συνδέει μοναδικά ασύλληπτους γρίφους με γέλιο που δύσκολα συγκρατείται;
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΦΟΡΜΗΣΕΙΣ
Με τα σκίτσα και τις απολογικοποιημένες αφηγήσεις του ο Edward Gorey είναι η χαρά των συλλεκτών των μικρών του βιβλίων. Σε περιβάλλον άνετο και κομψό, με ρετρό γοητεία ευχάριστα νοσταλγική, ο παράξενος σοφάς του μας σκλαβώνει. Με την πιο ελευθεριάζουσα και πιο τολμηρή ιστορία του. με την αισθησιακή Άλις που τσιμπολογά επιμελώς ένα τσαμπί σταφύλια και δεν θα το αποχωριστεί παρά στην τελευταία σκηνή, δηλώνοντας ξεκάθαρα την ύστατη τραγωδία στην οποία καταβυθίζεται αυτή η ανέμελη κωμωδία. Η ξανθιά Άλις, λοιπόν, αφήνεται στη χώρα των θαυμάτων όπου οι άντρες είναι «άκρως χαρισματικοί», «εξαιρετικά γοητευτικοί», «ιδιαιτέρως ευειδείς» και «αξιοσημείωτα προικισμένοι». Η ηδονή σταδιακά κλιμακώνεται. Ενώ οι γυναίκες προσφέρουν «ιδιαίτερα καινοφανείς εξυπηρετήσεις», οι άντρες διασκεδάζουν μεταξύ τους, με φωνές και γέλια. Σε πισίνες πού γίνονται κρεβατοκάμαρες και κήπους μυστικά δωμάτια, αυτή η αχαλιναγώγητη αλλά χαριτωμένη ελευθεριότητα υπόσχεται να μάς αποκαλύψει ανησυχαστικές πλευρές καθημερινών ασχολιών μας. Όπως και αυτός ο παράξενος σοφάς από κόκκινο βελούδο, με τα εννέα πόδια και τα επτά μπράτσα, κρυμμένος μέσα σε ένα κουκούλι από γούνα πολικής αρκούδας, που ο μηχανισμός του θα επιβεβαιώσει –αλίμονο, πολύ αργά!– την «απροσδιόριστη ανησυχία» πού νιώθει η ηρωίδα όταν τον πρωτοβλέπει.
Δίπλα στις βινιέτες άκρας σεμνότητας, το κείμενο μάς κάνει να διαισθανόμαστε την πιο απροκάλυπτη πορνογραφία. Ένα αίνιγμα στο οποίο το καλό γούστο και το ανείπωτο ενώνονται για να μας αναστατώσουν. –LeMonde, 9.2.1996
Ό EDWARD GOREY γεννήθηκε στο Σικάγο το 1925. Λάτρης της ιαπωνικής, της βικτωριανής και της υπερρεαλιστικής λογοτεχνίας, του nonsense, του μαύρου χιούμορ και του γοτθικού, δημοσίευσε από το 1953 πάνω από ενενήντα έργα, εικονογράφησε απειράριθμα βιβλία και περιοδικά, σχεδίασε τα κοστούμια και τα σκηνικά για τον Δράκουλα το 1978. Έζησε στο Κέηπ Κόντ, στη Μασαχουσέτη, ανάμεσα σε γάτες, βιβλία και βιντεοταινίες. Δεν εγκατέλειψε τις Ηνωμένες Πολιτείες παρά μόνο μία φορά για να πάει στα Νησιά Σέτλαντ. Συνεργάστηκε με το NewYorkerκαι υιοθέτησε κατά περίπτωση ποικίλες ταυτότητες. Πέθανε τον Απρίλιο τού 2000.
«Αν σας αρέσει το χιούμορ του παραλόγου, που το εκτιμούν πολύ οι καλοί Αγγλοσάξονες συγγραφείς, εντρυφήστε στα έργα του Γκόρεϋ».
̶ Madame Figaro
«Τα σχέδια και οι χαρακτήρες εκτελούν μαζί μια άψογη χορογραφία... Στον Γκόρεϋ, το σύμπαν είναι πάνω απ` όλα ένα μπαλέτο, θεϊκά παράλογο και σκληρό».
̶ Le Monde
«Ό εξεζητημένος αισθητισμός και η γλυκιά απελπισία είναι ιδιότητες που συναντάμε αποκλειστικά στον Γκόρεϋ».
̶ L`Est républicain