Ο συγγραφέας επιχειρεί με όχημα τη μυθοπλασία –αλλά και με απόλυτο σεβασμό στην ιστορική αλήθεια– ν’ αναδείξει με ειλικρίνεια και ρεαλισμό πολλές από τις κρισιμότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας.

Ο ήρωας του μυθιστορήματος, ο δικηγόρος Θάνος Αναστασίου, βρέθηκε στη Σμύρνη το 1919, ως εθελοντής. Υπηρέτησε στο γραφείο πληροφοριών της Στρατιωτικής Διοίκησης και από τη θέση του είδε κι έζησε όλες τις πτυχές του θριάμβου, αλλά και των λαθών, των ανταγωνισμών της ελληνικής πλευράς, που οδήγησαν –τελικά– στο εθνικό δράμα και στην απώλεια του ονείρου της Ελλάδας των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών.

Το ελληνικό δράμα είχε και κάποιες σωτήριες επεμβάσεις μεμονωμένων ατόμων. Ανάμεσά τους υπήρξε και κάποιος, που σήμερα ελάχιστοι γνωρίζουν την τεράστια προσφορά του∙ καμιά επίσημη αναφορά και κανένα άγαλμα δε θυμίζει εκείνον τον ανθρωπιστή με την τεράστια δύναμη αποφασιστικότητας – το μικρόσωμο, καμπούρη και μύωπα πάστορα της Εκκλησίας των Διαμαρτυρομένων στη Σμύρνη, τον Άσα Τζένινγκς. Εκείνος, τις ημέρες της καταστροφής και του θανάτου, έσωσε χιλιάδες Έλληνες και Αρμένιους της Σμύρνης οργανώνοντας κι επιτυγχάνοντας την ασφαλή απομάκρυνσή τους και τη μεταφορά τους στην Ελλάδα.

Το μυθιστόρημα αφιερώνεται στη μνήμη του Άσα Τζένινγκς ως ελάχιστη τιμή.