Ονομάζουμε και χρησιμοποιούμε κάθε τι ωραίο χωρίς να ρωτάμε.
(Στα βήματα του Αισωπου)

Ονομάζομαι Παραποιητής Βλακώδης γιός του Ανοητίδη και της Ηλιθιας. Ένα πρωί ξύπνησα και είδα έναν αετό στον ουρανό. Αυτό το φτερωτό μου άρεσε. Αμέσως αποφάσισα χωρίς να ρωτήσω τον αετό να φτιάξω ένα ομοίωμα σε έναν σιδερά και να στηρήξω αυτό πάνω σε ένα ίσιο κλαδί. Έραψα μιά ωραία στολή και έφτιαξα όπλα και πλήρωσα έναν ανόητο να κρατά τον αετό και να φωνάζει: Ζήτω η δημοκρατία. Πολλοί ακλούθησαν και έτσι έφτιαξα έναν στρατό. Δίδαξα στους στρατιώτες πως όλοι όσοι δεν ακολουθουν εμάς είναι παράνομοι και ανάξιοι και πρέπει να τους σφάξουμε. Αρχίσαμε λοιπον τους πολέμους. Όμως ο αετός τα έβλεπε από ψηλά όλα αυτά και απορούσε. Δεν καταλάβαινε γιατί ένα θηλαστικό αντέγραψε την μορφή του και την χρησιμοποίησε με αυτόν τον τρόπο. Για οποίο λόγο η μορφή του έγινε σύμβολο σφαγών και καταστροφών.
Το ωραίο φτερωτό πέταξε προς την θάλλασα και βρήκε ένα δελφίνι και το ρώτησε:
-Εσύ που είσαι σκεπτόμενο και έξυπνο θηλαστικό ίσως μπορείς να μου εξηγήσεις τον λόγο που αυτά τα δίποδα χρησιμοποίησαν το ομοίωμά μου σαν σύμβολο πολέμων και σφαγών;
Το δελφίνι απάντησε:
-Αυτά τα δίποδα που βλέπεις να χρησιμοποιούν την όψη σου ως σύμβολο, δεν έχουν δυνατότητα να φτιάξουν ομορφιές όπως η μητέρα φύση και έτσι χρησιμοποιούν κάθε όψη των φυσικών δημιουργημάτων. Αλλά περιορίζονται στις όψεις διότι η ψυχή των δίποδων αυτών είναι φθαρμένη και κακόβουλη. Χωρίς να ρωτάνε παίρνουν ό,τι υπάρχει πάνω στο σώμα της γης και το μετατρέπουν σε φονικό. Ελάχιστα δίποδα θηλαστικά βλέπουν αυτό το ιερό θαύμα της ζωής. Ας ελπίσουμε ότι θα εξελιχθούν όλα γρήγορα πριν είναι πολύ αργά για όλους μας.