Ο ρή­το­ρας-πολι­τι­κός, σο­φι­στής, και φι­λό­σο­φος Δί­ων, ο ε­πο­νο­μα­ζό­με­νος Πρου­­σα­εύς ή Χρυ­σόστο­μος, έ­ζη­σε με­τα­ξύ 40-120 μ.Χ. Οι 80 πε­ρί­που σω­ζό­με­νοι λό­γοι του, με­ρι­κοί α­πό τους ο­ποί­ους α­πο­τε­λούν λα­μπρά δείγ­μα­τα της τέ­χνης του λό­γου, ασχολού­νται με διά­­φο­ρα θέ­μα­τα της φι­λο­σο­φί­ας και της η­θι­κής, της μυ­θο­λο­γί­ας και της λο­γο­τε­χνί­ας, της πο­λι­τι­κής και της κα­θη­με­ρι­νής ζω­ής. Όντας εξαι­ρε­τι­κά δείγ­μα­τα της άν­θη­σης των ελ­λη­νι­κών γραμ­μά­των κα­τά την πε­ρί­οδο της Δεύ­­τε­ρης Σο­φι­στι­κής, α­πο­κα­λύ­πτουν τον γό­νι­μο συν­δυα­σμό των στοι­χεί­ων του ρή­το­ρα-πο­λι­τι­κού, του σο­φι­στή και του Κυ­νι­κού και Στω­ι­κού φιλο­σό­φου που συ­να­πο­τε­λού­σαν την προ­σω­πι­κό­τη­τα του Δί­ω­να. Ο 1ος τόμος περιλαμβάνει τους 4 λόγους Περί βασιλείας, οι οποίοι συγκαταλέγονται στους σπουδαιότερους λόγους του Δίωνα. Και οι τέσ­σε­ρις α­να­φέ­ρο­νται στο πρό­τυ­πο του ι­δα­νι­κού βα­σι­λιά και σή­με­ρα πι­στεύ­ε­ται ό­τι α­πευ­θύ­νο­νταν στον αυ­το­κρά­το­ρα Τρα­ϊ­α­νό, ενώ συχνότατες είναι οι αναφορές στον Μέγα Αλέξανδρο, που είναι και ο συνομιλητής ενός από τους 4 λόγους.