Ευχάριστα μας ξαφνιάζει ο ποιητής Κωνσταντίνος Μούσσας με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή του ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ.

Πρόκειται για 24 –έντονα συναισθηματικά-  ποιήματα που συνδυάζουν ποικίλα χαρακτηριστικά –γλωσσικά και λεξιλογικά- με έναν αρμονικό τρόπο.

Θα αναρωτηθεί αρχικά ο αναγνώστης: πόσο συναισθηματικό μπορεί να είναι ένα ποίημα με τίτλο «ΒΙΟΨΙΑ» ή «ΩΧΡΑ ΚΗΛΙΔΑ» ή «ΤΕΣΤ ΚΟΠΩΣΕΩΣ»;

Αυτή ακριβώς είναι και η ιδιαιτερότητα αυτών των ποιημάτων: μεταβάλλεται η σημασία   καθημερινών ή επιστημονικών –άρα επίσημων και κενών συναισθηματισμού- λέξεων  για να αναδυθούν μέσα από τα ποιήματα

η νοσταλγία: Πάλι τα ίδια; Αδύνατον.

Άδικα λοιπόν τόσες επεμβάσεις αναίμακτες, τόσες χημειο-

θεραπείες στη μετάσταση του χθες, τόσα σκευάσματα

εισαγόμενα κι επαναστατικά υδατοδιάλυτης ελπίδας, τόσα

αναβράζοντα δισκία κατά της απουσίας.

Πάλι ο ίδιος πόνος, πυκνός και απροσδιόριστος.

Άμεση εισαγωγή και ενδοφλέβια λήψη της ανάγκης σου.

η προσμονή: Πόσα χρόνια διαρκεί το «ίσως κάποτε»;

[…] Πόσο ακόμη; Κουράστηκα.

και εν τέλει η κάθαρση του ερωτευμένου:

Έλεγες, κοιτώντας πάντα με την άκρη του ματιού σου:

«Βάλε ζώνη. Γιατί προκαλείς την τύχη σου;»

Μια ευθεία διαδρομή. Σίγουρη. Ιδανική.

Κι όμως, όταν πια έφτανα στη θάλασσα και την έβλεπα κι ο

αέρας πύκνωνε αποφασιστικά και ζούσα για μοναδική φο-

ρά, έπεσα πάνω στο σκοτάδι. Κοφτερό, στιλπνό. Τόσο που

δεν σε πονά.

Σύγκρουση μετωπική με την αλήθεια, χωρίς επιζώντες

έρωτες και μνήμες ορφανές.

Ευτυχώς δεν φορούσα ζώνη ασφαλείας.

Η αμεσότητα του γράφοντος είναι τέτοια που ο αναγνώστης αναγνωρίζει τον εαυτό του μέσα στους στίχους, αναγνωρίζει την «αξιοπρεπή» απόγνωση του ερωτευμένου, τη συνειδητή επιλογή του να πονέσει, να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί σαν να ισχύει  η προτροπή του Καβάφη « Πάντα στον νου σου να ‘χεις την Ιθάκη.»

Το βιβλίο είναι υποψήφιο για το Βραβείο Λογοτεχνίας και Καλών Τεχνών για το έτος 2015 Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ.