Χοντροπάπουτσα τα θυμάμαι
ν` αντέχουν στις δαγκωματιές των φιδιών.
Τα ύποπτα φυτίλια με τις δυσδιάκριτες κλωστές τους
έκοβα και ψαλίδιζα καθάριζα κι έπλενα
ρούχα γερασμένα, νύχια που έγδερναν
και τύλιγα κίτρινα χαρτιά
μετρώντας βήματα, ελαφρά πατώντας, υπολογίζοντας ίχνη
σε μια ήπειρο διάσπαρτη νάρκες
για τρία μέτρα παροπλισμένης ευτυχίας
άοπλη να παραδοθώ.
(Από την έκδοση)