Ή καινούργια δουλειά τοϋ Κυριάκου Τζωρτζινάκη δικαιώνει κατά τον καλύτερο τρόπο, αυτούς πβύ άπό παλιά διαπίστωσαν τό ταλέντο καί τις Ικανότητες τού συνθέτη: Ό Μόνος Χατζιδάκις π.χ. πού άπό τό `76 έπεσήμανε τήν «έμπνευση και τό πηγαίο ταλέντο» του, γνωστοί κιθαριστές πού συμπεριέλαβαν κομμάτια του σε συναυλίες, τέλος και εις πού πρώτοι παρουσιάσαμε έργα του σέ έμφανίσεις μ ας στην Ε ύρώπη καί τήν ’Αμερική.

Ό Κυριάκος Τζωρτζινάκης, κιθαρ/στας ό ίδιος, είναι άριστος κάτοχος τής τεχνικής, τής «σονοριτέ» και τών μυστικών τοϋ οργάνου, στοιχεία ττού τον βοηθούν νά άναδεικνύει τήν ομορφιά και τον ήχητικό πλούτο τής κιθάρας.

Χαιρετίζουμε λοιπόν μέχαρά τήν έκδοση τών 6 μικρών τευχών μέ έργα γιά μία καί δύο κιθάρες πού καθένα άπ’ αύτά παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον καί πού είναι χωρίς άμφιβολία μια έξαίρετη μουσική προσφορά στο ρεπερτόριο τής κλασσικής κιθάρας.

’Αθήνα Μάης ’81

Λίζα Ζώη - Ευάγγελος Άσημακόπουλος

’Αθήνα 4.5.81

Μέσα στήν πολυσυζητήσημη «διακίνηση τών ιδεών», έρχονται καί παρέρχονται οι τέχνες καί τά γράμματα· λογοτεχνία - ποίηση - ζωγραφική - γλυπτική - κινηματογράφος - άρχιτεκτονική - μουσική, όλα αυτά «μπαίνουν» στή σκέψη μας καί μάς δημιουργούν ... πολιτισμό!

Ή έμπνευση (καί ή έκδοση) μιας μουσικής (μιας παρτιτούρας) παίζει τον ίδιο ρόλο πού παίζουν καί ο! προαναφερόμενες τέχνες. ’Ιδιαίτερα στό χώρο τής κι- θαριστικής τέχνης, όταν έκδίδεται σέ παρτιτούρα ένα Ελληνικό έργο μιλάμε γιά γεγονός άξιοσημείωτο στά περί Ελληνικά έκδοτικά.

Τά έργα τού Κ. Τζωρτζινάκη έρχονται νά συμβάλλουν -μέ μεγάλη σοβαρότητα- στό Ελληνικό κιθαρι- στικό συνθετικό ρεπερτόριο.

Τό συνθετικό έργο τού Τζωρτζινάκη δέν κατέχεται άπό τις ύποπτες καί... άραχνιασμένες θεωρίες περί Ελληνικής εθνικής μουσικής, περί παραδοσιακής κληρονομιάς, περί φολκλορισμού, έλληνικού φλαμεν- κοτσοπαναίϊκου, καί τά τοιαΰτα, ούτε έπαφίεται στήν εύκολη λύση τού άφηρημένου μοντερνισμού τής - έπί- σης ύποπτης καί ανεξέλεγκτης - «σύγχρονης μουσικής». Είναι ένα έργο πού μπορεϊ νά «λειτουργήσει» μέσα στή σύγχρονη ζωή μας καί νά «μιλήσει» μέ... σημερινή γλώσσα μιά γλώσσα πού χρειάστηκε ή γνώση καί ή παρελθούσα ιστορία τής μουσικής, γιά νά δη- μιουργηθεϊ.

Τό έργο τού Τζωρτζινάκη δείχνει αύτή τήν τέχνη τού «δεσίματος» τών μεγάλων μουσικών κατακτή- σεων μέ κείνη τής σύγχρονης έμπνευσης.

Νότης Μαυρουδής