Η ύπαρξη, ο έρωτας, ο θάνατος, η μνήμη είναι οι άξονες στους οποίους κινείται η δημιουργός με στόχο ν’ ανιχνεύσει και να προσδιορίσει τους κοινούς τους τόπους, να συναληθεύσει τις κοινές τους συνισταμένες, να ορίσει έτσι το προσωπικό της στίγμα αναφορικά με αυτές, ως συναληθεύουσα.

 Αναζητώντας την ίδια τη ζωή, την έξοδο της ψυχής στην ελευθερία, ξεκινάς το ταξίδι και χαράζεις το δρόμο. Με τα μικρά σου δεδομένα αισθάνεσαι, ανασαίνεις, δοκιμάζεις, αναρωτιέσαι, αναγνωρίζεις, ερωτεύεσαι, βιώνεις την απώλεια, πεθαίνεις και ξαναγεννιέσαι, θυμάσαι, ριζώνεις και πετάς.

Γιατί την ύπαρξη την ορίζει η μνήμη. Η μνήμη νικά το θάνατο. Ο θάνατος είναι ερωτική πράξη. Ο έρωτας σε σκοτώνει και σε αναγεννά. Κι οι στιγμές κλείνουν μέσα τους το αιώνιο, εκείνο που μπορεί να είναι μια μόνο στιγμή πλήρωσης.