Άφες αυτοίς το αντάμωμα, την ωραιότητα του σώματος, τις έξυπνες γυναίκες, την ολοκλήρωση, εγώ αλλού έστρεψα τα μάτια: το γκρίζο τ'ουρανού, η αθωότητα της πολιτείας - δεν πήγα, δεν ξέρω... Όχι άλλο ξενύχτι, όχι χρώματα, ερωτήσεις και λόγια. Τίποτα. Τίποτα που να θυμίζει.
