«Χρόνια πολλά πριν, αδέρφια δυο ολόιδια, σε καυγά βρεθήκαν αντιμέτωπα. Όλη η κακία και η αχαριστία βγήκε από μέσα τους και βλασφημίες ξεστόμιζαν χωρίς εγκράτεια να έχουν. Συνέπειες κανείς τους δεν λογάριαζε και ο καυγάς όλο και φούντωνε. Ακούγοντας τη βοή, εταίρα μάγισσα τους πλησίασε και τους κοίταζε χωρίς να τους χωρίσει. Και εκείνοι το αλόγιστο να έχουν. Ιερό και όσιο δεν υπολόγιζαν και για σταματημό λόγο δεν έκαναν. Τότε η μάγισσα τα πνεύματα γύρω της δεν μπόρεσε να ηρεμήσει και εξαγριώθηκαν μαζί τους. Του πάνω και του κάτω κόσμου πνεύματα, κατάρα έριξαν στους δυο τους. Μάρτυράς τους η μάγισσα, πως γενιές καταραμένων διδύμων θα ’ρθουν. Ο καλός πάντα να υποφέρει από τον ολόιδιο κακό του. Ο ένας να γκρεμίζει αυτά που ο άλλος με κόπο χτίζει. Σε δώδεκα χρόνους διαφορετικούς οι εκλεκτοί θα έρθουν και το τέλος τους θα γράψουν. Την υπεροχή ένας από τους δυο θα έχει, και τη μοίρα τους πλάσματα από παντού θα υποφέρουν. Τη μοίρα όλων, στα χέρια τους οι εκλεκτοί κρατούν. Αν ο κακός επικρατήσει, τη μοίρα όλων να λυπάστε. Καταστροφές, αλληλοσπαραγμός, τη θέση της λογικής η παράνοια θα πάρει και τρέλα θα επικρατήσει στους κόσμους, στους λαούς, στα πλάσματα παντού τριγύρω. Αφανισμός των όλων και γέννηση της πιο καταραμένης κόλασης θα έρθουν. Ευχή και κατάρα σας το καλό να επικρατήσει, και οι θυσίες σας γι’ αυτό βαριές ας είναι γιατί αξίζει. Πόνο και αν νιώσετε αβάσταχτο, μαχαίρια να στρίβουν μέσα σας, αλάτι σε πληγές να υποστείτε για το καλό που θα ’ρθει. Διαφορετικά, αυτό που θα σας περιμένει λογική δεν θα ’χει και ούτε γυρισμό».