Η καταδίκη πέντε ηγετών της οργάνωσης «Ομόνοια», η τύχη των οποίων κρέμονταν από μια κλωστή, αλλά και ο πόνος και ο σπαραγμός ενός ολόκληρου λαού αποτυπώνονται στο μυθιστόρημα. Ενός λαού που υπέστη απάνθρωπα βασανιστήρια και φρικτά σπαρταρίσματα στα υγρά μεσαιωνικά κελιά του σκότους και του θανάτου, στις φυλακές και εξορίες μιας χώρας που είχε μετατραπεί ολόκληρη σε μια φυλακή.

Ένα βιωματικό μυθιστόρημα με πρόσωπα και γεγονότα αληθινά. Πρόσωπα που γεύτηκαν και τα δυο κατεστημένα: τη στυγνή δικτατορία και τη δημοκρατία. Αυτές τις διαφορετικές φράσεις με τα γεγονότα και τα συναισθήματα της καθεμιάς.

Πρόσωπα ταλαιπωρημένα, μα με πολλές ελπίδες και ονειροπολήματα. Που έδωσαν τον δικό τους αγώνα, από το δικό τους μετερίζι, πάνω στο επίστρωμα των δύο κατεστημένων. Που έλαμψε η ψυχή τους σαν ξεκαθάρισαν οι θαμπές στιγμές των συννεφιασμένων φεγγαριών και πρόβαλαν οι ελπιδοφόρες αγκάλες της μεγάλης Μητέρας (Ελλάδας) και ήχησαν οι κουδουνίστρες της δημοκρατίας.

Πρόσωπα που διαψεύστηκαν και μαράζωσαν από την μοιροκρατία, αλλά που δεν το βάζουν κάτω.  «Είμαστε Έλληνες», διαλάλησαν και διαλαλούν στα κρατητήρια και στα εδώλια των κατηγορουμένων και προτιμούν να πεθάνουν αλώβητοι και άκαμπτοι.