Ο Αλέκος επιστρέφει από την Αμερική γεμάτος όνειρα και φιλοδοξίες για να κάνει καριέρα ως σκηνοθέτης. Σύντομα διαπιστώνει πως οι περγαμηνές και οι διακρίσεις δεν είναι αρκετές στα στενά πλαίσια της πατρίδας του: εδώ βαραίνουν πολύ περισσότερο τα "μέσα" και οι διασυνδέσεις.

Αγωνίζεται να μην προδώσει τις αρχές του και αρνείται να υποταχθεί στο κατεστημένο, σε ιδεολογίες, φόβους και προσχήματα. Οι σκέψεις για νέα φυγή στο εξωτερικό τον καλούν σαν σειρήνες, αλλά αντιτάσσει τη μεγάλη αγάπη του για την Άννα. Αποφασίζει να αναζητήσει τη συμβουλή της γιαγιάς Σοφίας και εκεί συμβαίνει κάτι αναπάντεχο. Η γιαγιά τού παραδίδει ένα τετράδιο στο οποίο έχει καταγράψει τη ζωή της, προκειμένου ο αγαπημένος της εγγονός να την κάνει ταινία.

Ο Αλέκος βυθίζεται στην ιστορία μιας άλλης εποχής, στο περιφρουρημένο από ενετικά τείχη Βαρώσι, με τους διωγμούς, τους πολέμους και τα μίση του. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας της γιαγιάς του τον συνταράζει και τα λόγια της τον συνοδεύουν: "Να θυμάσαι αγόρι μου, μια αγάπη που εκρήγνυται δεν ξεχνιέται ποτέ. Η λάβα της θα σε ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωής σου".