Είσαι "Φυσιολογικός";
Είναι το Παιδί σου "Φυσιολογικό";
Τι Πιστεύεις Εσύ;
Τι Πιστεύουν οι Ψυχίατροι και οι Νευροεπιστήμονες;
Ποιος Έχει Δίκιο;
Ποιος θα Επικρατήσει;
Η Δ Ι Α Σ Ω Σ Η Τ Ο Υ Φ ΥΣ Ι Ο Λ Ο Γ Ι Κ Ο Υ
| DSM-5: Το Δριμύ Κατηγορώ ενός Ψυχιάτρου |
Ένα βιβλίο που, μάλλον, μας αφορά όλους!
Μήπως η ιδιαίτερη, μοναδική συμπεριφορά των παιδιών μας δηλώνει ότι πάσχουν από κάποια ψυχική ασθένεια;
Μήπως οι δικές μας συνήθειές είναι συμπτώματα μιας νέας ψυχικής νόσου ή μήπως είμαστε, απλώς, φυσιολογικοί;
Ο διάσημος ψυχίατρος Allen Frances επαναστατεί ενάντια στο DSM-5, τη νέα «Βίβλο» των ψυχιάτρων, και υπερασπίζεται το “φυσιολογικό”.
Σε μια υγιή κοινωνία απαιτούνται όλοι οι τύποι ανθρώπου, ενώ σε μια γεμάτη ζωή, χρειάζεται ολόκληρη η παλέτα των συναισθημάτων. Ωστόσο, με βάση τα νέα κριτήρια της ψυχιατρικής διάγνωσης, σε λίγο δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να μην θεωρείται ψυχικά ασθενής.
Πριν από μια δεκαετία, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, ανέθεσε στον Allen Frances τη συγγραφή του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχιατρικής (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders | ονομάστηκε DSM-4), τη γνωστή «Βίβλο» των ψυχιάτρων, τα κριτήρια της οποίας καθόριζαν στους ψυχιάτρους όλου του κόσμου ποιος ήταν ψυχικά υγιής και ποιος χρειαζόταν φαρμακευτική αγωγή και ψυχική θεραπεία.
Πριν από λίγα χρόνια, ο Allen Frances αρνήθηκε να συγγράψει τη νέα, αναθεωρημένη έκδοση του ίδιου εγχειριδίου (ονομάστηκε DSM-5), το πλέον σύγχρονο εγχειρίδιο που χαράζει τον κρίσιμο διαχωρισμό ανάμεσα στο φυσιολογικό και στην ψυχική ασθένεια.
Σήμερα, ο Allen Frances –παγκοσμίως διακεκριμένος ψυχίατρος με μεγάλη επιρροή στην ψυχιατρική κοινότητα, διευθυντής της Ψυχιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ και Πρόεδρος του Ψυχιατρικού Τμήματος στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ των Η.Π.Α.– αποκαλύπτει «το αυγό του φιδιού».
Επαναστατεί ενάντια στο DSM-5, τη νέα "Βίβλο" των ψυχιάτρων, και υπερασπίζεται τόσο την ψυχιατρική όσο και το «φυσιολογικό».
Έχοντας εργαστεί επί είκοσι χρόνια στις αναθεωρημένες εκδόσεις του DSM, γνωρίζει τους κρυφούς κινδύνους, τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται και τους σκοπούς που επιδιώκονται.
Η νέα «Βίβλος» των ψυχιάτρων, σε συνεργασία με τις φαρμακευτικές εταιρείες, κατασκευάζει νέες ασθένειες, χαρακτηρίζοντας ως «προβληματική» ακόμη και την πιο "αθώα" συμπεριφορά μας.
Οι νέες, υπό κατασκευή ψυχικές διαταραχές θα δημιουργήσουν εκατομμύρια νέους «ασθενείς», ενώ οι φαρμακοβιομήχανοι θα αποθησαυρίσουν δισεκατομμύρια.
Η αγωνία του Allen Frances για τη διάσωση του φυσιολογικού και του ανθρωποκεντρικού μοντέλου προσέγγισης στην ψυχιατρική, τον οδήγησαν στην συγγραφή ενός συγκλονιστικού βιβλίου-καταγγελία.
Στην Αμερική, καθώς και στην Ελλάδα, η ψυχιατρική διάγνωση βασίζεται, κυρίως, στο DSM-5. Μόλις κυκλοφόρησε, το 2013, χιλιάδες υπογραφές συλλέχθηκαν εναντίον του, ενώ το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις από τα Μ.Μ.Ε. ανά τον κόσμο.
«Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, είναι η αντίδρασή μου στις υπερβολές –ένα mea culpa, ένα κατηγορώ, μια κραυγή αγωνίας. Περιγράφει την απεγνωσμένη άποψη ενός επαΐοντος για το τι έχει πάει στραβά, ενώ επίσης προσφέρει έναν πρακτικό οδικό χάρτη προς μια ασφαλή και υγιή ψυχιατρική. Είναι ιδιαίτερο προνόμιο το να φροντίζεις για την ψυχική υγεία των συνανθρώπων σου – παράλληλα, εμείς οι γιατροί, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η κληρονομιά του Ιπποκράτη απηχεί την ίδια αλήθεια σήμερα όσο και πριν από 2.500 χρόνια: να είσαι μετριόφρων, να γνωρίζεις τα όριά σου και, πάνω απ’ όλα, να μην βλάπτεις.
Το φυσιολογικό αξίζει πραγματικά να διασωθεί. Το ίδιο και η ψυχιατρική. Ίσως και να μην είναι ήδη πολύ αργά γι’ αυτό…»
Allen Frances
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ALLEN FRANCES, M.D: Καθηγητής στο τμήμα Ψυχιατρικής και Επιστημών της Συμπεριφοράς, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ντιουκ, στο Ντούραμ στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Ο Άλεν Φράνσις διετέλεσε πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής που συνέγραψε το DSM-3, την αναθεώρησή του, και το DSM-4.
Σήμερα δημοσιοποιεί σε όλα τα έγκριτα Μέσα (Times, Wired, The New York Times, Washington Post, The L.A. Times, Economist, ABC News, PBC’S NewsHour, κ.ά) τα επικίνδυνα στοιχεία του DSM-5 και τους τεκμηριωμένους φόβους του για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Η συγγραφή αυτού του βιβλίου ενέχει έναν σοβαρό κίνδυνο που ο Άλεν Φράνσις δεν θα αναλάμβανε αν οι κίνδυνοι από τη μη συγγραφή του δεν ήταν μεγαλύτεροι: ίσως κάποιοι το διαβάσουν επιλεκτικά και καταλήξουν στο παντελώς εσφαλμένο και ανεπιθύμητο συμπέρασμα ότι είναι εναντίον της ψυχιατρικής διάγνωσης και θεραπείας. Ίσως επηρεαστούν υπερβολικά από την κριτική στον κλάδο, όταν αυτός παρεκτρέπεται οδηγώντας σε υπερ-διάγνωση, και αγνοήσουν ότι υποστηρίζει σθεναρά την ψυχιατρική, όταν αυτή ασκείται ορθά…
Η κριτική αφορά αποκλειστικά τις υπερβολές της ψυχιατρικής, την κατασπατάληση δημοσίων πόρων, η οποία πολλές φορές έχει ως αποτέλεσμα –πέραν όλων των άλλων- να στερούνται τελικά θεραπείας οι πραγματικά πάσχοντες, και όχι την καρδιά και την ψυχή της.