Η Μαριόν είναι ένα κοριτσάκι που μοιάζει με αγοράκι, αλλά όχι πολύ· ζει με τον μπαμπά της -που μαγειρεύει ωραία φαγητά- και τη μαμά της -που όλο ακούει τραγούδια των Beatles- σ` ένα σπίτι, σ` ένα βόρειο, ασημένιο νησί. Στο σπίτι αυτό -που βρίσκεται στην όχθη του ωκεανού- μένει (μέσα στο ρολόι του τοίχου) ένας νάνος ευγενικής καταγωγής, ένα μαλλιαρό και καλόκαρδο σκυλί κι ένα πολύ γλυκό μωρό που χτυπάει παλαμάκια με τα ποδαράκια του.
Δίπλα, μένει η Πούπε, ένα άλλο κοριτσάκι που πηδάει μέσα σε ζωγραφιές κι έτσι ταξιδεύει σε χώρες τροπικές, με τιρκουάζ πισίνες και παγωμένες λεμονάδες. Η Μαριόν στ` ασημένια νησιά και στα κόκκινα δάση είναι ένα ταξίδι στον κόσμο και στα όνειρα, μια γνωριμία με τα πλάσματα της φαντασίας και με τις θεσπέσιες μουσικές που παραμονεύουν.
Επίσης, είναι μια μεγάλη βουτιά, ένα σπλας στη μυθολογία και στα παραμύθια όλων των χωρών μαζί, αφού οι χώρες δεν είναι ξεχωριστές κι αφού όλοι οι δρόμοι οδηγούν κάπου κι έπειτα κάπου αλλού. Η Μαριόν παίρνει τους απίθανους αυτούς δρόμους κι ούτε φοβάται μήπως χαθεί ούτε τίποτα, και μετά από πολλές περιπέτειες φτάνει στη μέση της Γης, και στο καλοκαίρι που ποτέ δεν τελειώνει· στη διαδρομή, συναντάει ξωτικά και ζώα, τζίνια, πνεύματα και τέρατα, νάνους που μιλάνε αλλόκοτες γλώσσες, τρελούς θεατρίνους, ηλιοτρόπια που χαχανίζουν και μάγισσες που γελάνε φριχτά μες στη νύχτα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]